Όταν ανακάλυψα το μακιγιάζ, ένιωσα σαν ένας καινούριος κόσμος να άνοιξε μπροστά μου μπλα μπλα μπλα. Το θέμα είναι ότι αυτός ο τεράστιος χαοτικός κόσμος είναι σαν το internet, έχει τα πάντα κι εσύ δε ξέρεις όχι τι να διαλέξεις, αλλά τι διαλέξεις πρώτο.
Φυσικά τα πρώτα μου καλλυντικά ήταν τα λεγόμενα ευρείας, αυτά που βρίσκεις στο supermarket, αλλά και στα stands των πιο φτηνών εταιριών. Όχι μόνο γιατί τόσο μου επέτρεπε η τσέπη μου, αλλά και γιατί οι Κυρίες των μεγάλων brands ήταν λίγο intimidating και πολύ βαμμένες. Θα με κοιτούσαν αποδοκιμαστικά από την κορυφή μέχρι τα νύχια και ακόμα χειρότερα αν τελικά αγόραζα όλα τα προϊόντα που θα μου πρότειναν, ίσως να γινόμουν σαν αυτές.
Τώρα που μεγάλωσα όμως, μια φτηνή παλέτα με σκιές δεν αρκεί να αντισταθμίσει μια κακή μέρα στη δουλειά. Τώρα πια χρειάζονται τα μεγάλα όπλα για να με κανακέψω, γεγονός που μεταφράζεται σε αμέτρητες λανθασμένες ή/και παρορμητικές αγορές (η ζωή είναι πολύ μουντή για να μην έχεις τη σωστή απόχρωση ροζ gloss για κάθε περίσταση), αλλά και σε τόσες άλλες, που έκανα χωρίς χαρά, αλλά με άγχος. Γιατί άπαξ και τολμήσω να πλησιάσω το Διάσημο Stand, δεν υπάρχει περίπτωση να φύγω χωρίς να ψωνίσω και να επιτρέψω στις Κυρίες να με κοιτάξουν με οίκτο.
"Μα δε νιώθετε τη ζέστη;" με ρωτάει η Κυρία, ενώ μου απλώνει στο χέρι το τελευταίας πατέντας scrub-χωρίς-μικρόκοκκους-που-λειτουργεί-με-θερμότητα.
"Τη νιώθω", ψελλίζω, αλλά είναι επειδή τρίβετε το χέρι μου, θέλω να συμπληρώσω, αλλά φοβάμαι μήπως το πάρει ως σεξουαλικό υπονοούμενο. Και πέραν τούτου, η έκσταση της από το γεγονός ότι μοιράζεται μαζί μου μια τέτοια μοναδική ανακάλυψη, με κάνει να το ξανασκεφτώ.
"Ναι, τη νιώθω, εντυπωσιακό" λέω, σαν ηθοποιός σε δραματικό ελληνικό σήριαλ, χωρίς δηλαδή κανένα συναίσθημα.
Μετά το scrub, μου προτείνει να απλώσω τη σούπερ κρέμα-πανοπλία, αφού έχει προηγηθεί το serum λείανσης, λίγο μετά την αποσυμφορητική κρέμα ματιών, έτσι ώστε να καταλήξω στο βελουδένιο make up, εφόσον έχω προετοιμάσει το δέρμα με το κατάλληλο primer. (ευτυχώς έχω κάνει το απαραίτητο homework στο σπίτι διαβάζοντας όλα τα άρθρα ομορφιάς στα περιοδικά και έτσι δεν έχω άγνωστες λέξεις).
"Θα σας κάνει το δέρμα ομοιόμορφο και λαμπερό," (σα πορτατίφ;) "θα το φοράτε και θα ξεχωρίζετε μέσα στο club." εξηγεί
"Α, κρίμα δε πηγαίνω σε club."
Δεν εκφράζει καμία απορία ή δε μπορώ να τη δω εγώ κάτω από τις αμέτρητες στρώσεις πούδρας που φοράει. Σκέφτεται για ένα δευτερόλεπτο και αλλάζει στρατηγική: "Χμ... να σας πω ότι το αγοράζουν οι νύφες; Τόσο επαγγελματικό αποτέλεσμα έχει!".
Θαυμάζω την καπατσοσύνη της (σου λέει για να μη βγαίνει τα βράδια, έχει φίλο, ε τι θα θέλει τώρα, να τον παντρευτεί) και αποφασίζω να αγοράσω αυτό το θαυματουργό προϊόν που θα μου φτιάξει καινούρια μούτρα.
Και φυσικά για ένα πραγματικά αψεγάδιαστο αποτέλεσμα πρέπει να αγοράσω και το Μαγικό Concealer και να το βάζω κάτω από τα μάτια, στο πλάι των χειλιών και στα πτερύγια της μύτης.
"Στα πτερύγια της μύτης;!" αναφωνώ με έκπληξη για να εισπράξω μια ακόμα πιο έκπληκτη ματιά-σε- ποιον- κόσμο- ζεις- και- δε- το- ξέρεις- αυτό! Elementary λέμε.
Θεέ μου πως μπορούσα να ζω τόσο καιρό χωρίς concealer στα πτερύγια της μύτης, που παίρνω όρκο πως εκείνη τη στιγμή έκαναν ένα παραπονεμένο φλαπ φλαπ-λυγμ. Βάλε και το concealer στο καλάθι. Έλα όμως που το concealer πάει σετ με το make up και την υπερχρέωση της πιστωτικής. Πρέπει να βάλω stop, αλλά δε μπορώ να πω όχι!
"Make up? O δερματολόγος μου δε μου το επιτρέπει." ξεφεύγω τη τελευταία στιγμή. Η λέξη δερματολόγος, δρα καταλυτικά. Αμέσως αλλάζουν πλεύση. Κάνει την ίδια δουλειά με έναν αόρατο μπαμπούλα.
Παρόλα αυτά, δε μπορώ να μην αγοράσω το προϊόν για το οποίο ήρθα εξαρχής, ένα one of a kind καθαριστικό λάδι, που το προτείνουν όλες οι διάσημες στα περιοδικά, επειδή αφήνει το δέρμα τους απαλό και ενυδατωμένο και πρέπει να το αποκτήσω για να έχω κι εγώ δέρμα απαλό και ενυδατωμένο. Πληρώνω στο ταμείο ένα υπέρογκο ποσό, παίρνω περιχαρής δώρο(γιούπι!) δύο δείγματα από τη νέα πολυβιταμινούχο κρέμα θρέψης και φεύγω τρέχοντας σφίγγοντας το μικρό μου θησαυρό, ενώ ακούω μια Κυρία να λέει αυστηρά στην πελάτισσά της: "Φυσικά και σας χρειάζεται συσφικτική κρέμα, διότι αφού ήρθατε και ρωτάτε για συσφικτικές κρέμες, το έχετε διαπιστώσει κι εσείς ότι τη χρειάζεστε!!". Φιου, φτηνά τη γλίτωσα τη κατσάδα!
Φτάνω σπίτι και πλένομαι με το υπέροχο καθαριστικό λάδι των 25€. Θεέ μου γιατί είμαι τόσο θύμα; Γιατί αγόρασα καθαριστικό λάδι, ενώ έχω λιπαρό δέρμα; Γιατί έπρεπε να το αποκτήσω; Μήπως κάνω επαγγελματικό μακιγιάζ και χρειάζομαι και το επαγγελματικό ντε-μακιγιάζ; Γιατί να θέλω ό,τι βλέπω στις διαφημίσεις; Γιατί ενώ δε πιστεύω σε καμιά θαυματουργή και βελτιωμένη σύνθεση, συνεχίζω να αγοράζω καλλυντικά; Γιατί πληρώνω ώστε να με κοροϊδεύουν εν γνώση μου;
Φυσικά τα πρώτα μου καλλυντικά ήταν τα λεγόμενα ευρείας, αυτά που βρίσκεις στο supermarket, αλλά και στα stands των πιο φτηνών εταιριών. Όχι μόνο γιατί τόσο μου επέτρεπε η τσέπη μου, αλλά και γιατί οι Κυρίες των μεγάλων brands ήταν λίγο intimidating και πολύ βαμμένες. Θα με κοιτούσαν αποδοκιμαστικά από την κορυφή μέχρι τα νύχια και ακόμα χειρότερα αν τελικά αγόραζα όλα τα προϊόντα που θα μου πρότειναν, ίσως να γινόμουν σαν αυτές.
Τώρα που μεγάλωσα όμως, μια φτηνή παλέτα με σκιές δεν αρκεί να αντισταθμίσει μια κακή μέρα στη δουλειά. Τώρα πια χρειάζονται τα μεγάλα όπλα για να με κανακέψω, γεγονός που μεταφράζεται σε αμέτρητες λανθασμένες ή/και παρορμητικές αγορές (η ζωή είναι πολύ μουντή για να μην έχεις τη σωστή απόχρωση ροζ gloss για κάθε περίσταση), αλλά και σε τόσες άλλες, που έκανα χωρίς χαρά, αλλά με άγχος. Γιατί άπαξ και τολμήσω να πλησιάσω το Διάσημο Stand, δεν υπάρχει περίπτωση να φύγω χωρίς να ψωνίσω και να επιτρέψω στις Κυρίες να με κοιτάξουν με οίκτο.
"Μα δε νιώθετε τη ζέστη;" με ρωτάει η Κυρία, ενώ μου απλώνει στο χέρι το τελευταίας πατέντας scrub-χωρίς-μικρόκοκκους-που-λειτουργεί-με-θερμότητα.
"Τη νιώθω", ψελλίζω, αλλά είναι επειδή τρίβετε το χέρι μου, θέλω να συμπληρώσω, αλλά φοβάμαι μήπως το πάρει ως σεξουαλικό υπονοούμενο. Και πέραν τούτου, η έκσταση της από το γεγονός ότι μοιράζεται μαζί μου μια τέτοια μοναδική ανακάλυψη, με κάνει να το ξανασκεφτώ.
"Ναι, τη νιώθω, εντυπωσιακό" λέω, σαν ηθοποιός σε δραματικό ελληνικό σήριαλ, χωρίς δηλαδή κανένα συναίσθημα.
Μετά το scrub, μου προτείνει να απλώσω τη σούπερ κρέμα-πανοπλία, αφού έχει προηγηθεί το serum λείανσης, λίγο μετά την αποσυμφορητική κρέμα ματιών, έτσι ώστε να καταλήξω στο βελουδένιο make up, εφόσον έχω προετοιμάσει το δέρμα με το κατάλληλο primer. (ευτυχώς έχω κάνει το απαραίτητο homework στο σπίτι διαβάζοντας όλα τα άρθρα ομορφιάς στα περιοδικά και έτσι δεν έχω άγνωστες λέξεις).
"Θα σας κάνει το δέρμα ομοιόμορφο και λαμπερό," (σα πορτατίφ;) "θα το φοράτε και θα ξεχωρίζετε μέσα στο club." εξηγεί
"Α, κρίμα δε πηγαίνω σε club."
Δεν εκφράζει καμία απορία ή δε μπορώ να τη δω εγώ κάτω από τις αμέτρητες στρώσεις πούδρας που φοράει. Σκέφτεται για ένα δευτερόλεπτο και αλλάζει στρατηγική: "Χμ... να σας πω ότι το αγοράζουν οι νύφες; Τόσο επαγγελματικό αποτέλεσμα έχει!".
Θαυμάζω την καπατσοσύνη της (σου λέει για να μη βγαίνει τα βράδια, έχει φίλο, ε τι θα θέλει τώρα, να τον παντρευτεί) και αποφασίζω να αγοράσω αυτό το θαυματουργό προϊόν που θα μου φτιάξει καινούρια μούτρα.
Και φυσικά για ένα πραγματικά αψεγάδιαστο αποτέλεσμα πρέπει να αγοράσω και το Μαγικό Concealer και να το βάζω κάτω από τα μάτια, στο πλάι των χειλιών και στα πτερύγια της μύτης.
"Στα πτερύγια της μύτης;!" αναφωνώ με έκπληξη για να εισπράξω μια ακόμα πιο έκπληκτη ματιά-σε- ποιον- κόσμο- ζεις- και- δε- το- ξέρεις- αυτό! Elementary λέμε.
Θεέ μου πως μπορούσα να ζω τόσο καιρό χωρίς concealer στα πτερύγια της μύτης, που παίρνω όρκο πως εκείνη τη στιγμή έκαναν ένα παραπονεμένο φλαπ φλαπ-λυγμ. Βάλε και το concealer στο καλάθι. Έλα όμως που το concealer πάει σετ με το make up και την υπερχρέωση της πιστωτικής. Πρέπει να βάλω stop, αλλά δε μπορώ να πω όχι!
"Make up? O δερματολόγος μου δε μου το επιτρέπει." ξεφεύγω τη τελευταία στιγμή. Η λέξη δερματολόγος, δρα καταλυτικά. Αμέσως αλλάζουν πλεύση. Κάνει την ίδια δουλειά με έναν αόρατο μπαμπούλα.
Παρόλα αυτά, δε μπορώ να μην αγοράσω το προϊόν για το οποίο ήρθα εξαρχής, ένα one of a kind καθαριστικό λάδι, που το προτείνουν όλες οι διάσημες στα περιοδικά, επειδή αφήνει το δέρμα τους απαλό και ενυδατωμένο και πρέπει να το αποκτήσω για να έχω κι εγώ δέρμα απαλό και ενυδατωμένο. Πληρώνω στο ταμείο ένα υπέρογκο ποσό, παίρνω περιχαρής δώρο(γιούπι!) δύο δείγματα από τη νέα πολυβιταμινούχο κρέμα θρέψης και φεύγω τρέχοντας σφίγγοντας το μικρό μου θησαυρό, ενώ ακούω μια Κυρία να λέει αυστηρά στην πελάτισσά της: "Φυσικά και σας χρειάζεται συσφικτική κρέμα, διότι αφού ήρθατε και ρωτάτε για συσφικτικές κρέμες, το έχετε διαπιστώσει κι εσείς ότι τη χρειάζεστε!!". Φιου, φτηνά τη γλίτωσα τη κατσάδα!
Φτάνω σπίτι και πλένομαι με το υπέροχο καθαριστικό λάδι των 25€. Θεέ μου γιατί είμαι τόσο θύμα; Γιατί αγόρασα καθαριστικό λάδι, ενώ έχω λιπαρό δέρμα; Γιατί έπρεπε να το αποκτήσω; Μήπως κάνω επαγγελματικό μακιγιάζ και χρειάζομαι και το επαγγελματικό ντε-μακιγιάζ; Γιατί να θέλω ό,τι βλέπω στις διαφημίσεις; Γιατί ενώ δε πιστεύω σε καμιά θαυματουργή και βελτιωμένη σύνθεση, συνεχίζω να αγοράζω καλλυντικά; Γιατί πληρώνω ώστε να με κοροϊδεύουν εν γνώση μου;
Η μεγαλύτερη και πιο ύπουλη απάτη ever είναι φυσικά τα αντικυτταριτιδικά προϊόντα. Καταρχήν λίγες γυναίκες παραδέχονται ότι τα χρησιμοποιούν, αρκετές όμως τα αγοράζουν και παστώνονται με τη κρυφή ελπίδα. Τώρα, αφού δεν παραδέχεσαι ότι τα χρησιμοποιείς («γιατί δεν τα έχω ανάγκη») πώς μετά να βγεις να πεις ότι ήταν απάτη και δεν έκανε τίποτα; Αλλά κι εγώ που τα χρησιμοποιώ και το λέω, για πόσο ακόμα θα ανεχτώ κάθε καλοκαίρι να λανσάρεται το ίδιο προϊόν σε άλλη συσκευασία, αλλά "νέο και εξελιγμένο";
Πόσο πιο εξελιγμένο δηλαδή; Αφού πέρυσι ήταν ήδη τέλειο, καθώς η ίδια εταιρία διαφήμιζε ότι το προϊόν της μειώνει τη κυτταρίτιδα κατά εξακόσιους πόντους και 120 ενωμένες χοντρές το πρότειναν ανεπιφύλακτα! Δηλαδή το φετινό σου προϊόν κάνει πραγματικά όσα υπόσχεται; Και πέρυσι με κορόιδευες; (...και του χρόνου θα κάνεις ξανά το ίδιο έχω μια υποψία).
Βέβαια θα μου πεις, μωρή τεμπέλα που βαριέσαι να σηκωθείς από τη πολυθρόνα και να περπατήσεις λίγο, αλλά κάθεσαι στο σπίτι και πλακώνεσαι στα raspberry cheesecake και τα ανθρακούχα, άμα περιμένεις από μια κρέμα να σου λύσει το πρόβλημα, καλά να πάθεις που σου τρώνε τα λεφτά.
Δεν είναι, όμως, αυτό το θέμα γιατί και τεμπέλα είμαι, και λιχούδα, και δικά μου είναι τα λεφτά, χαλάλι του DiorΣβελτ. To θέμα είναι ότι οι διαφημίσεις που παρουσιάζουν μαγικά προϊόντα, δημιουργούν κοινή συνείδηση ότι η κυτταρίτιδα /οι φυσιολογικές ρυτίδες /η χαλάρωση κλπ μπορούν να αντιμετωπιστούν με μια απλή κρεμούλα. Οπότε όταν εσύ σκάσεις μύτη στη παραλία με κυτταρίτιδα είσαι η ντροπή της σύγχρονης κοσμετολογίας και των νέων δραστικών αποτελεσμάτων της. Είναι σα να φέρεσαι στα καλλυντικά με την ίδια αδιαφορία που βλέπει ένας Αmish το ραδιόφωνο.
Υπάρχει περίπτωση μετά απ΄όλα αυτά να δεχτώ να με πουν πρωτόγονη; Όχι, θα τα πάρω όλα και αφού έχω εξαντλήσει τα βασικά, foundation, concealer και πούδρες, τώρα πάω στα πιο εξειδικευμένα. Serum για βαθιά ενυδάτωση, primer για εξομάλυνση, highlighter για λάμψη, spray για σταθεροποίηση, βάση για σκιές, απολεπιστικό χειλιών, μια καινούρια συσκευασία, ένα θελκτικό χρώμα, μια πρακτική καινοτομία, και τα θέλω όλα. Ποιος ξέρει ίσως εκεί να βρίσκεται το ιδανικό. Αυτό δηλαδή που θα με κάνει χαρούμενη.
Πόσο πιο εξελιγμένο δηλαδή; Αφού πέρυσι ήταν ήδη τέλειο, καθώς η ίδια εταιρία διαφήμιζε ότι το προϊόν της μειώνει τη κυτταρίτιδα κατά εξακόσιους πόντους και 120 ενωμένες χοντρές το πρότειναν ανεπιφύλακτα! Δηλαδή το φετινό σου προϊόν κάνει πραγματικά όσα υπόσχεται; Και πέρυσι με κορόιδευες; (...και του χρόνου θα κάνεις ξανά το ίδιο έχω μια υποψία).
Βέβαια θα μου πεις, μωρή τεμπέλα που βαριέσαι να σηκωθείς από τη πολυθρόνα και να περπατήσεις λίγο, αλλά κάθεσαι στο σπίτι και πλακώνεσαι στα raspberry cheesecake και τα ανθρακούχα, άμα περιμένεις από μια κρέμα να σου λύσει το πρόβλημα, καλά να πάθεις που σου τρώνε τα λεφτά.
Δεν είναι, όμως, αυτό το θέμα γιατί και τεμπέλα είμαι, και λιχούδα, και δικά μου είναι τα λεφτά, χαλάλι του DiorΣβελτ. To θέμα είναι ότι οι διαφημίσεις που παρουσιάζουν μαγικά προϊόντα, δημιουργούν κοινή συνείδηση ότι η κυτταρίτιδα /οι φυσιολογικές ρυτίδες /η χαλάρωση κλπ μπορούν να αντιμετωπιστούν με μια απλή κρεμούλα. Οπότε όταν εσύ σκάσεις μύτη στη παραλία με κυτταρίτιδα είσαι η ντροπή της σύγχρονης κοσμετολογίας και των νέων δραστικών αποτελεσμάτων της. Είναι σα να φέρεσαι στα καλλυντικά με την ίδια αδιαφορία που βλέπει ένας Αmish το ραδιόφωνο.
Υπάρχει περίπτωση μετά απ΄όλα αυτά να δεχτώ να με πουν πρωτόγονη; Όχι, θα τα πάρω όλα και αφού έχω εξαντλήσει τα βασικά, foundation, concealer και πούδρες, τώρα πάω στα πιο εξειδικευμένα. Serum για βαθιά ενυδάτωση, primer για εξομάλυνση, highlighter για λάμψη, spray για σταθεροποίηση, βάση για σκιές, απολεπιστικό χειλιών, μια καινούρια συσκευασία, ένα θελκτικό χρώμα, μια πρακτική καινοτομία, και τα θέλω όλα. Ποιος ξέρει ίσως εκεί να βρίσκεται το ιδανικό. Αυτό δηλαδή που θα με κάνει χαρούμενη.
3 fashion statements :
κοροϊδία με το τσουβάλι και σπαταλημένα λεφτά για "ψωνοθεραπεία" ικανά να μας στείλουν στα πιο απίθανα μέρη του πλανήτη αν τα διαθέταμε για να ταξιδέψουμε*, αλλά εμείς εκεί!
και παρ' όλη τη νοημοσύνη που διαθέτω (?... αναρωτιέμαι πόση, μετά από ένα τέτοιο ποστ), δεν είναι λίγες οι φορές που αγόρασα lipstick χωρίς να το χρειάζομαι, με αποτέλεσμα να έχω στα συρτάρια μου μπόλικα από αυτά σε ίδιες αποχρώσεις...
:(
το κόλπο με τον δερματολόγο και τις 10 διαφορετικές δερματοασθένειες (μία σε κάθε φιρμάτο stand) πιάνει ακόμα!
εκεί κάθονται σούζα οι "λαμπερές σαν λάμπες αλογόνου" πωλήτριες με τα 50 κιλά στόκο στο πρόσωπό τους και μαζεύουν τα πλοκάμια τους.
εγώ περιμένω πώς και πώς πότε θα μας χαρίζουν μαζί με αγορές των 100 ευρώ και άνω, την τελευταία αναβάθμιση του photoshop για σούπερ-ντούπερ επαγγελματικό αποτέλεσμα...
*βέβαια, άμα πας το ταξιδάκι σου, δεν θα θες εκείνη την κρεμούλα να μην στεγνώσει το δερματάκι σου στην υπερατλαντική πτήση?...
κι εκείνο το lipglossάκι να σου κάνει το χειλάκι κεράσι και να δώσει χρώμα στη φατσούλα σου?
:P
παγιδευμένες οικειοθελώς!
φτου μας!
ωχ! σεντόνι έγραψα πάλι...
Ortha ola auta pou grafeis cherie. Pantws na ksereis pws o teleutaios troxos ths kapitalistikhs amaksis einai autes oi idies oi loumpen "Kuries" pou anafereis. Eixa anagkastei na kanw mia megali douleia me ta Hondos to 1999 gia 6 mhnes kai tis gnwrisa apo prwto xeri: eksantlitiko wrario,aisxres apolabes, na pastwnontai san regges kai oi perissoteres na einai teleiws asxetes-isws oute kan aisthitikoi. Auto fusika den shmainei pws den mporei tautoxrona na einai psarwtikes h na to paizoun kapws. Just remember pws oi perissoteres talk out of their a$$ pou tha elegan kai oi amerikanoi
Post a Comment