Factory Girl


Στο ξεχασμένο από το θεό, τους σινεφίλ και τους almost famous αυτής της πόλης, Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινημ/γράφου, παίζει σήμερα στις 11.15 στο Iντεάλ, το πολυαναμενόμενο FACTORY GIRL. Τόσο πολυαναμενόμενο που το Shopping Therapy δεν άντεξε, βλέποντας την πρωταγωνίστρία του να περιδιαβαίνει στα promo parties και χάρη σε ένα sneak preview, αποφάνθηκε: well, no need to get excited. Να γιατί:

(–no major spoilers involved)

You probably already know, ότι η ταινία αναφέρεται στη θρυλική (; personally δεν ήξερα και τίποτα γι΄ αυτήν) Edie Sedgwick, μούσα –για ένα διάστημα- του πάπα της pop art (τρελαίνομαι να επαναλαμβάνω αυτόν τον τόσο κλισεδιάρικο χαρακτηρισμό και επειδή για τον Andy Warhol έχω κάνει τη μελέτη μου, από την εποχή που έμαθα ότι είπε «sex is the biggest nothing of all time», η απορία μου γιατί δεν ήξερα και πολλά για τη Sedgwick μεγάλωσε), βασίλισσα του underground cinema, που πέρασε για λίγο από το χώρο του modeling, αλλά δεν κατάφερε να εδραιωθεί εξαιτίας της σχέσης της με τα ναρκωτικά και που διέθετε όλα τα fundamentals -νέα, πλούσια και glamorous- για να θες να γίνεις σαν κι αυτή.

Eεε, not quite, γιατί η πλούσια και επιρρεπής σε καταχρήσεις Holly Golightly, που ήρθε από το χωριό στο Μεγάλο Μήλο, για να ταράξει τα evian νερά της high society, είχε άδοξο τέλος –και πολύ νωρίς μάλιστα (και εδώ εξηγείται γιατί δεν ήξερα πολλά για τη Sedgwick: γιατί δεν έκανε ακριβώς πολλά, ή ίσως δεν πρόλαβε να κάνει).

Πίσω στην ταινία, λοιπόν, όπως είναι well known, την Edie ενσαρκώνει η Sienna Miller, που συνεχίζει να παίζει τον ίδιο ρόλο (βλέπε Alfie + Interview) -you know, αυτή την τόσο γοητευτική, αλλά αυτοκαταστροφική περσόνα, που φτάνει στα όρια. Well, ok, a couple of points here. Πρώτον, αυτό είναι αναγνωρισμένη πάθηση από την ψυχιατρική και λέγεται οιστριονική διαταραχή προσωπικότητας και δεύτερον, η Sienna παίζει ΞΑΝΑ με τον ίδιο τρόπο, με την σχεδόν βραχνή (λέγε με και sexy;) φωνή και οριακά σαν μεθυσμένη, καπνίζοντας ακατάπαυστα, μιλώντας στο τηλέφωνο ακατάπαυστα, καπνίζοντας και μιλώντας στο τηλέφωνο ταυτοχρόνως και ενίοτε παραπατώντας.

Βέβαια, για να είμαι δίκαιη, όσο και να βαριέμαι αυτή την dull επανάληψη τής στη μεγάλη οθόνη, εδώ το casting δεν είχε πολλά περιθώρια: στη Sienna -και όχι βασικά λόγω physical resemblance- ταιριάζει πολύ αυτός ο ρόλος, γιατί in a ~distant kind of~way, Sienna=Edie.

Xαρακτηρισμοί όπως «It girl», «fashion trendsetter» και «party anima» μπορούν να περιγράψουν και τις δύο, αν και το μεγαλύτερο plus της Sienna είναι ότι αποτελεί ζωντανή διαφήμιση, καθώς ανάλογα με τους ρόλους της, ακολουθεί φανατικά διαφορετικό και αντίστοιχο στυλ –κάνοντας το, τι άλλο; μόδα (May I remind το bohο chic την εποχή του Alfie? ενώ τρέμω στην ιδέα του flower power που μας περιμένει εξαιτίας του νέου της project Hippie Hippie Shake).

Ψιλοαπογοητευτικό ήταν και το storyline αυτό καθ΄ αυτό, που χρονολογικά περιορίζεται στο Andy Warhol era, χωρίς ωστόσο κανένα ιδιαίτερο insight στο “wish I could be there” Velvet Underground κίνημα και δε ξέρω τι ήταν χειρότερο: η προβλέψιμη ανάπτυξη ή η επιφανειακή παρουσίαση;

Επιπλέον, τα συνήθη νομικά προβλήματα, είχαν σαν αποτέλεσμα να μην αναφέρεται πουθενά το όνομα του Bob Dylan (τον υποδύεται ο Hayden Christensen) και να παρουσιάζεται απλώς σαν ένας (not) so random, of course, μουσικός. Αφαιρεί αληθοφάνεια και με ενοχλεί, ενώ η περιβόητη sex scene ήταν καυτή μεν, (να υπενθυμίσω τα εξωφρενικά rumors ότι οι ηθοποιοί παρασύρθηκαν από το πάθος και το ‘έκαναν’ αληθινά) αλλά ΟΚ, έχουμε δει our fair share από hot sex scenes (and no! I don’t mean porn!). Surprisingly, o Guy Pearce παρά τις χαρακτηριστικές masculine γωνίες του, δεν ήταν καθόλου απογοητευτικός ως Andy Warhol, αλλά εδώ που τα λέμε δεν έχω δει πολλούς απογοητευτικούς Andies Warhols, γεγονός που με κάνει να αναρωτιέμαι αν η σωστή περούκα και μια εστέτ κίνηση του χεριού, αρκούν... όσο για τον ψιλοαντιπαθητικό τρόπο με τον οποίο παρουσιάστηκε, ίσως και να μην απέχει πολύ από τη πραγματικότητα. So, εκμεταλλευόταν τους άλλους, και;

Τέλος στιλιστικά, δε τρελάθηκα (costume design από τον John A. Dunn, που τσεκάροντάς τον στο imdb δε βρήκα να έχει καμιά challenging δουλειά στο βιογραφικό του). Περίμενα, περίμενα, δε ξέρω τι περίμενα, απλώς I wanted more, κάτι μεγαλύτερο/ εντυπωσιακότερο/ εμπνευσμένο. Λεοπάρ, σκουλαρίκια-πολυέλαιοι, γούνες και τρελό μαύρο μολύβι στα μάτια, well that pretty much sums it all up.

Εντάξει, you don't have to take my word for it, δείτε τη, δε λέω, κι εμένα με είχε φάει η περιέργεια, αλλά το μόνο που μου έμεινε ήταν η απίστευτα ειρωνική ατάκα της Edie/Sienna: “It’s amazing how accidents can become fashion trends

0 fashion statements :

Window Shopping

Blogger Template by Clairvo modified by ShoppingTherapy | Social Media Icons