Sex and the City, η ταινία: θα παντρευτεί τελικά η Carrie τον Mr. Big? Well, υπάρχουν μεγαλύτερα ερωτήματα από αυτό που κάνουν τις πρωταγωνίστρίες της μοναδικής σειράς που διαθέτω όλα τo box set, να συνοφρυώνονται, αλλά thank for botox, να μην κάνουν ρυτίδες.

Έξι σεζόν τηλεοπτικής επιτυχίας, εφτά βραβεία ΕΜΜΥ και τέσσερα χρόνια μετά το τελευταίο heart breaking (=ναι, ΟΚ έκλαιγα, αλλά ήταν και το Τέλος Μιας Εποχής, you know) επεισόδιο, η σειρά μεταφέρεται στη μεγάλο οθόνη και ο λόγος είναι βασικά εμπορικός, καθώς δε πρόκειται παρά για ένα extended επεισόδιο (ή 3 μαζεμένα, που αυτό είναι και το maximum back to back επεισοδίων που μπορώ να απολαύσω, προτού αρχίσω να σκέφτομαι αν το μανικιούρ μου χρειάζεται ανανέωση έτσι κι αλλιώς).
Η αλήθεια είναι ότι δε προσφέρει τίποτα καινούριο –ακόμα και ο νέος χαρακτήρας, η personal assistant της Carrie που ενσαρκώνει η Jennifer Hudson είναι παντελώς περιττός- για να μη πω ότι αυτή τη φορά το βρήκα extremely δύσκολο να ταυτιστώ με την τετράδα που έγραψε ιστορία, καθώς η Miranda δεν είναι απλώς κυνικά πρακτική, αλλά και μια κουρασμένη εργαζόμενη μητέρα, η Charlotte ναι μεν πάντα ονειροπόλα ρομαντική, αλλά ταυτοχρόνως έγκυος και η Samantha, omg, 50 χρονών!! Και δεν κάνει σεξ!!! Που, παρ’ όλα αυτά, τώρα που είπα Samantha, ναι, έχει τις καλύτερες ατάκες –όπως ακριβώς και στο show.

Επιπλέον, τα κλισέ πάνε κι έρχονται τόσο γρήγορα όσο και οι τάσεις της μόδας: ο γάμος είναι ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΓΕΓΟΝΟΣ στη ζωή μιας γυναίκας, ο μόνος τρόπος να ξεσπάσουν οι γυναικείες ορμόνες είναι το shopping και τα σοκολατένια γλυκά και τέλος δεν υπάρχει χωρισμός που να μην ξεπερνιέται με μια καινούρια κουπ, ένα γύρο cocktail και τη στήριξη της γυναικοπαρέας.

Friendship above all, επομένως? Όχι ακριβώς, γιατί τι να την κάνεις τη φιλία, αν δεν έχεις βρει την αγάπη? Και αυτό ακριβώς είναι το θέμα μιας ολόκληρης ταινίας, που δε θα έπρεπε να λέγεται ούτε Sex and the City, ούτε Style and the City, αλλά Love and the City. Πού βρίσκεται η αγάπη? Τι είναι, σεξ ή συντροφικότητα? Πόσο σε αλλάζει? Πότε σταματάει το ‘εγώ’ και πότε ξεκινάει το ‘εμείς’? Πόσα μπορεί να συγχωρήσει? Το να περιμένετε απαντήσεις από την ταινία σε τέτοια ερωτήματα (στο αγαπημένο στυλ γραψίματος της Carrie, εξάλλου) είναι σα να θες να ξέρεις τι συμβαίνει στο νησί του Lost.

Τελειώνοντας η σειρά, μας άφησε με μια ελπίδα ότι όλες έζησαν happily ever after. Τώρα έρχεται να αποδομήσει αυτό το «κι έζησαν αυτοί καλά», και αυτό το σημείο είναι ίσως ο μόνος πραγματικά ειλικρινής raison d’ être της ταινίας, καθώς τα τέσσερα supergirls ποτέ δεν πίστεψαν στα παραμύθια - ακόμα και η Charlotte ήξερε ότι πρέπει να προσπαθήσεις σκληρά για να διεκδικήσεις το προσωπικό σου happy ending.

Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί (εκτός από την αποκάλυψη ολόκληρου του ονόματος του Mr. Big) η εμφάνιση έστω και για λίγο, όλων των αγαπημένων δεύτερων ρόλων από τον ‘gay husband’ Stanford μέχρι τον wedding planner Anthony και την Enid της Vogue.
Η Νέα Υόρκη, η πέμπτη πρωταγωνίστρια είναι εδώ –no complaints here- από τα hip ρεστοράν και μπαρ της πόλης, που συνεχίζουν να σερβίρουν καταπληκτικά cosmopolitan μέχρι το Bryant Park (fashion week, baby!) και τα εξωτερικά γυρίσματα στην Chinatown, αλλά το εξωφρενικό της υπόθεσης είναι πως η πρώτη παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας έγινε στο Λονδίνο! –αν και η SJP κράτησε την πιο εντυπωσιακή της τουαλέτα για αυτήν της ΝΥ.

Speaking of which, επιτέλους ας μιλήσουμε για ρούχα! Η Patricia Field, ανέλαβε και εδώ αυτό το κομμάτι, σχεδιάζοντας κοντά στα 300 κοστούμια για τις βασικές πρωταγωνίστριες και πάνω από 80 μόνο για την Carrie, που αλλάζει μισή ντουζίνα από δαύτα μέχρι να πέσουν οι τίτλοι έναρξης. Και είναι όλα εδώ όσα αγάπησα (= προσπάθησα να κοπιάρω): οι πέρλες (ακόμα και στο κρεβάτι), οι oversized μπουτονιέρες, τα σουτιέν που φαίνονται κάτω από τα φορέματα, τα vintage κομμάτια και φυσικά τα manolo’s! Σα να μη πέρασε μια μέρα. Στις συνεντεύξεις τους, ηθοποιοί και costume designer επιμένουν πως οι στυλιστικές επιλογές των πρωταγωνιστριών έχουν ωριμάσει, αλλά personally, όταν βλέπω την Carrie να πηγαίνει να παντρευτεί φορώντας ένα ολόκληρο πουλί στο κεφάλι της (για να σετάρει το extravagant Vivienne Westwood νυφικό της) και επιπλέον να ζει τα ερωτικά της δράματα με τον ίδιο υπερβολικά θεατρικό τρόπο που πάντα τα διαχειριζόταν, δε μπορώ παρά να κρυφοχαμογελάσω: είναι πάντα η ίδια Carrie -με τα ίδια εξωφρενικά outfit.

Hot item: μαύρη ροκ ζώνη με τρουκς.
Σκηνή ανθολογίας: η Carrie αλλάζει μέσα σε ελάχιστα λεπτά νυφικά από οίκους όπως Vera Wang, Carolina Herrera και Oscar de la Renta, μέχρι Dior, Christian Lacroix και Lanvin για τις ανάγκες μιας φωτογράφισης στη Vogue και κάνει ακόμα και τις πιο σκληροπυρηνικές εργένισσες να θέλουν να παντρευτούν τ-ώ-ρ-α!

Συμπέρασμα: ξέρεις ότι έχεις βρει την αληθινή αγάπη, αν είναι έτοιμος να θυσιάσει τετραγωνικά από το μελλοντικό σας σπίτι για την προσωπική σου walking wardrobe.
Βαθμολογία: 3/5 manolo blahnik

Get Carried Away. Πόσες ένοχες απολαύσεις (που ούτε ξετινάζουν την πιστωτική ούτε παχαίνουν) μας έχουν απομείνει εξάλλου?