Υπάρχει ένα θετικό όταν μεγαλώνεις. Ξέρεις πότε πρέπει να πεις ‘όχι’ στα περίεργα trends που ενίοτε λανσάρονται. Και ο λόγος είναι απλός. Γιατί ξέρεις, πλέον, πώς είναι να βλέπεις φωτογραφίες σου από δέκα χρόνια πριν και να ντρέπεσαι γι' αυτές.

No-no είναι για μένα φέτος το μαύρο χρώμα στα χείλη. Γενικά έχω πρόβλημα με τα πολύ σκούρα κραγιόν και νομίζω ότι ελάχιστες in real rife μπορούν να τα στηρίξουν (και όχι, η Blair Waldorf δεν είναι real!). Τις κοπέλες με λευκό δέρμα τις κάνει σα πρωταγωνίστριες σε βιβλίο του Bram Stoker, ενώ κάνει τα χείλη να δείχνουν πιο μικρά, όταν οι περισσότερες θα θέλαμε να έχουμε τα χείλη (και τον άντρα) της Angelina Jolie.
Και όλα αυτά, απλώς το σκούρο κραγιόν. Πόσο μάλλον το as goth as it gets μαύρο! Που μπορεί μεν να δουλεύει στην πασαρέλα (βλέπε φθινόπωρο-χειμώνας 2008-9 YSL), κάνοντας επιθετικό statement ή προσδίδοντας δραματικό τόνο, αλλά η πραγματική ζωή δεν είναι (sigh!) πασαρέλα.

Και δε θα αφιέρωνα χρόνο να ασχοληθώ, αλλά άρχισα να βλέπω εταιρίες και καταστήματα καλλυντικών να προτείνουν προϊόντα για να πετύχεις το look. Δηλαδή και να κυκλοφορείς έτσι και να έχεις πληρώσει! Well, ξέρετε τον πιο απλό και φθηνό τρόπο να πετύχεις το look χωρίς να ξοδευτείς? Να βάψεις τα χείλη με μαύρο μολύβι ματιών -ποια δεν έχει στο νεσεσέρ της?- και μπόλικο διάφανο ή και κοκκινωπό gloss από πάνω. Αλλά προσωπικά δε ξέρω κανένα άντρα που να θέλει να φιλήσει μαύρα χείλη...