Αν βρεθείς μπροστά σε ένα τσούρμο πενηντάρες να φωνάζουν «Αίσχος! Αίσχος!» βρίσκεσαι σε πορεία διαμαρτυρίας για τις επερχόμενες αλλαγές στο συνταξιοδοτικό. Σωστά; Λάθος. Το παραπάνω event διαδραματίστηκε έξω από την επίδειξη του Μάκη Τσέλιου και είναι πέρα για πέρα για αληθινό. Να πώς φτάσαμε ως εκεί…
Εγώ προσωπικά με ταξί γιατί δεν ήθελα να αργήσω (τρομάρα μου). Οχτώ παρά πέντε είμαι στην «Τεχνόπολις» (το show είναι προγραμματισμένο για τις οχτώ) σε ένα χώρο πολύ πιο φτωχά διαμορφωμένο από πέρυσι (λείπει η κεντρική σκηνή, αλλά και εκείνη η γυαλιστερή κόκκινη είσοδος, υπεύθυνη για παρολίγον fashion σούπες τον Οκτώβρη) και ο κόσμος περιμένει έξω από το ένα και μοναδικό catwalk. Το crowd είναι ολίγον fashionable, ολίγον «συγγενείς μοντέλων» και ολίγον «είδα φως και μπήκα», αλλά πάνω απ’ όλα μουδιασμένο μεταφορικά (γιατί το κλίμα είναι κάπως υποτονικό), αλλά και κυριολεκτικά (γιατί το κρύο είναι κάπως διαπεραστικό), παρόλα αυτά υπομονετικό. Άλλοι καπνίζουν, άλλοι μιλάνε στα κινητά, κυρία μπροστά μου αναπολεί περασμένα μεγαλεία («Θυμάμαι τότε στο Ζάππειο –να σκεφτείς ζούσε ακόμα ο συγχωρεμένος— γινόταν πάντα το αδιαχώρητο σε αυτές τις επιδείξεις») και τα ψηλοτάκουνα περιφέρονται με μια ιδέα ετοιμόρροπου πάνω στο πλακόστρωτο ακόμα και από τις πλέον επιδέξιες.
Περνάει ένα τέταρτο και αρχίζουν οι πρώτες λογομαχίες με τον security, ο οποίος όλο μας λέει, περιμένετε λίγο και κάντε ένα βήμα πίσω και να περάσουν μπροστά όσοι έχουν προσκλήσεις (χελλόοοου; οι υπόλοιποι δηλαδή τι έχουμε; κονσίλερ;), κουνάμε εμείς τις προσκλήσεις, σα σημαιάκια σε εθνική επέτειο, πάει η ώρα και εικοσιπέντε, δώστε μου λίγο χρόνο, λέει ο security (τι στο διάβολο, σχέση πάμε να κάνουμε και δε θέλει να βιαστούμε;), περιστασιακά κάνει νόημα σε ένα δυο να περάσουν μπροστά και λίγο μετά τις 8:30 διατάζει αγανακτισμένος πια (με την υπομονή μας) να κάνουμε προς τα πίσω για να μπορέσει να κλείσει την πόρτα και ανακοινώνει πως δε θα μπει κανένας άλλος, ούτε καν όρθιος γιατί απλούστατα δε χωράει κανείς άλλος. Ο κόσμος διαμαρτύρεται έντονα, ασφαλώς, κυρία με κόκκινο παλτό παθαίνει αμόκ γιατί «πρέπει να μπει», είναι έτοιμοι να έρθουν στα χέρια με τον security (actually υπήρξε physical contact με το security, πιστό στο καθήκον, να προτάσσει τα στήθη του, ώστε να εμποδίσει την κυρία να μπει), αλλά και οι δυο το σκέφτονται ψυχραιμότερα μη χαλάσει το μανικούρ, και security ανακοινώνει στο τέλος, πως έπρεπε να είχαμε έρθει νωρίτερα. Ορίστε?
Το αναγνωρίζω πως προηγούνται το press, οι buyers, ακόμα και οι «vip» και οι κολλητοί του pr (αν και το βρίσκω θλιβερό για να ακουστεί η δουλειά σου, να βασίζεσαι σε ρεπορτάζ του τύπου «χτες στην επίδειξη του Μάκη Τσέλιου, η Μαριλένα Παναγιωτοπούλου ήταν η πρώτη που έτρεξε να τον συγχαρεί για την επιτυχία του» και όχι σε ρεπορτάζ του τύπου «χτες στην επίδειξη του Μάκη Τσέλιου, η Ρέα Αντωνίου φορούσε ένα ασπρόμαυρο φόρεμα από μουσελίνα εμπνευσμένο από τα 50’s»). Φυσικά και δε λέω ότι έπρεπε να ανοίξουν οι πόρτες διάπλατα για το κοινό –για λόγους πρακτικούς και ασφαλείας μαζί. Λέω όμως ότι οι διοργανωτές όφειλαν να σεβαστούν τον κόσμο, που φόρεσε τα καλά του, κατέβηκε στο Γκάζι, περίμενε ξεροσταλιάζοντας στο κρύο πάνω από μισή ώρα, είχε πρόσκληση και ξαφνικά βγαίνει κάποιος και λέει κάντε στην άκρη γιατί μας εμποδίζετε να κλείσουμε τη πόρτα.
Αυτάααααααα. Στα καλά νέα: η επίδειξη του Μάκη Τσέλιου έκανε φινάλε με μουσική υπόκρουση Lady Gaga
*Η έκθεση του πρώην μοντέλου, νυν φωτογράφου Σπύρου Πώρου με τίτλο "Under Exposed" με μπαλαρίνες και πυγχμάχους από την Κούβα σε έναν πολύ πετυχημένα στημένο χώρο
*Το fashion bar με σμιρνόφ στο μαύρο μπουκάλι και ΜΕΓΑΛΗ ΟΘΟΝΗ, όπου όπως έμαθα (αλλά δεν τσέκαρα) ΔΕΙΧΝΕΙ LIVE ΤΙΣ ΕΠΙΔΕΙΞΕΙΣ. Τι καλύτερο, από να κάθεσαι εκεί πίνοντας στο τύπου μαρτινοπότηρο το ποτό σου και βλέποντας τα shows? Και μιας και είπα shows, αύριο Σάββατο 28/3 το πρόγραμμα έχει ως εξής:
16:30 Vassilis Zoulias
18:00 Konstantinos
18:30 Filep Motwary-Maria Mastori
21:00 Mi-Ro
22:30 Christoforos Kotentos
Εν τω μεταξύ, από το κρύο με έπιασε και ένας πόνος νομίζω εκεί γύρω στο νεφρό. Τι την ήθελα την εβδομάδα μόδας; Δε πήγαινα καλύτερα στο bodies (in Athens)? Τουλάχιστον, τώρα θα ήξερα ακριβώς πού βρίσκεται το ανθρώπινο νεφρό και τι ακριβώς με πονάει τελικά…
2 fashion statements :
What a bahalo, indeed my dear! Ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρξουν και άλλα ευτράπελα. Και να ευχηθώ και εγώ μαζί σου, να συνέλθουν επιτέλους οι τηλεοπτικές εκπομπές και να δείξουν κάνα βιντεάκι από πασαρέλα να ξεστραβωθούμε, αντί για το ποιά Z-list celebrity σταύρωσε άγαρμπα τα πόδια της στην front row και φάνηκε το βρακί της.
yeap, all true, i confirm;) let me just add that the hall was really packed, no joke. arrived late but still went in and i swear my nose was touching the back of the guy in front of me, and there was bearly any space to...breathe! not sure how it went SO wrong.
Post a Comment