Aka πώς ψώνισα και δεν ταλαιπωρήθηκα!
Υγ. Και όμως γίνεται!
Είναι αστείο: αν ρωτήσεις τις περισσότερες που βρέθηκαν σήμερα σε ένα από τα τρία καταστήματα H&M που έφεραν τη συλλογή, πώς τους φάνηκε η εμπειρία, η απάντηση που θα πάρεις είναι «πανζουρλισμός! τι χαμός ήταν αυτός! άστα!» κλπ κλπ.
Παίζει και να ήμουν η μόνη που όχι μόνο ψώνισα με τη μίνιμουμ ταλαιπωρία, αλλά το διασκέδασα, πέρασα ωραία και έφυγα από το κατάστημα χαρούμενη και καθόλου κουρασμένη!
Στις 8 παρά κάτι πήγα στο κατάστημα της Ερμού (γιατί η εμπειρία μου από τα Jimmy Choo, μου δίδαξε ότι φέρνει περισσότερο στοκ από εκείνο της Κολοκοτρώνη). Για μένα δεν ήταν νωρίς το 8, καθώς αυτή την ώρα περίπου πιάνω δουλειά. Παίρνω ροζ βραχιολάκι που είναι για τις 11.15! (ομολογώ περίμενα να ήταν για νωρίτερα)
Πηγαίνω στη δουλειά και αναψοκοκκινισμένη δηλώνω ότι στις 11 πρέπει να πάω για μια ιατρική εξέταση, αγνοώντας συνάδελφο που ρωτάει με ενδιαφέρον «μήπως τότε δε πρέπει να φας όλη αυτή τη τυρόπιτα;». Τρώω τη τυρόπιτα και 11 παρά, ζητάω άδεια και παίρνω ταξί (εδώ έχω ένα benefit: η δουλειά μου είναι κοντά στο κέντρο).
Πετυχαίνω ζεν ταξιτζή, που μου κάνει μια ανάλυση περί αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης, ενώ ακούμε κλασσική μουσική και κατεβαίνω στη Καρ. Σερβίας στο ύψος των H&M, σε κατάσταση Δαλάι Λάμα, ήρεμη και με αγάπη για όλο τον κόσμο!
Υγ. Και όμως γίνεται!
Είναι αστείο: αν ρωτήσεις τις περισσότερες που βρέθηκαν σήμερα σε ένα από τα τρία καταστήματα H&M που έφεραν τη συλλογή, πώς τους φάνηκε η εμπειρία, η απάντηση που θα πάρεις είναι «πανζουρλισμός! τι χαμός ήταν αυτός! άστα!» κλπ κλπ.
Παίζει και να ήμουν η μόνη που όχι μόνο ψώνισα με τη μίνιμουμ ταλαιπωρία, αλλά το διασκέδασα, πέρασα ωραία και έφυγα από το κατάστημα χαρούμενη και καθόλου κουρασμένη!
Στις 8 παρά κάτι πήγα στο κατάστημα της Ερμού (γιατί η εμπειρία μου από τα Jimmy Choo, μου δίδαξε ότι φέρνει περισσότερο στοκ από εκείνο της Κολοκοτρώνη). Για μένα δεν ήταν νωρίς το 8, καθώς αυτή την ώρα περίπου πιάνω δουλειά. Παίρνω ροζ βραχιολάκι που είναι για τις 11.15! (ομολογώ περίμενα να ήταν για νωρίτερα)
Πηγαίνω στη δουλειά και αναψοκοκκινισμένη δηλώνω ότι στις 11 πρέπει να πάω για μια ιατρική εξέταση, αγνοώντας συνάδελφο που ρωτάει με ενδιαφέρον «μήπως τότε δε πρέπει να φας όλη αυτή τη τυρόπιτα;». Τρώω τη τυρόπιτα και 11 παρά, ζητάω άδεια και παίρνω ταξί (εδώ έχω ένα benefit: η δουλειά μου είναι κοντά στο κέντρο).
Πετυχαίνω ζεν ταξιτζή, που μου κάνει μια ανάλυση περί αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης, ενώ ακούμε κλασσική μουσική και κατεβαίνω στη Καρ. Σερβίας στο ύψος των H&M, σε κατάσταση Δαλάι Λάμα, ήρεμη και με αγάπη για όλο τον κόσμο!
Στο κατάστημα; της μουρλής! Να χει μαζευτεί κόσμος γύρω από τα καγκελάκια που χώριζαν το χώρο της συλλογής, και να μη κάνουν πίσω, όσο και να παρακαλούσε ο σεκιούριτυ, πως αυτό που κάνουν είναι άσκοπο γιατί όσοι έχουν βραχιολάκια θα μπουν ακριβώς στην ώρα τους αναλόγως χρώματος και οι υπόλοιποι στις 13:15. Να φτάνει κόσμος και να μην έχει πάρει είδηση το σύστημα και να σπρώχνει για μπει μέσα. Να κατηγορούν τους υπαλλήλους ότι βάζουν μέσα τους δικούς τους και «σιγά που βάζουν μόνο όσους έχουν βραχιολάκια, τσκ, τσκ, αίσχος». Κόσμος απέξω να κάνει χάζι και να αναρωτιέται τι συμβαίνει. «Ούτε τσάμπα να τα διναν». ΩΩΩ! Αν είχα ένα ευρώ για κάθε φορά που το ακούω αυτό, τώρα θα είχα ξεχρεώσει την πιστωτική μου…
Οκ, τέλος πάντων, σόρυ, αλλά το σύστημα είναι έτσι φτιαγμένο για να εξυπηρετηθεί ο κόσμος και όχι να ταλαιπωρηθεί. Αν ερχόταν κάποια στις 11, και ήθελε να μπει να ψωνίσει, γιατί δεν είχε πάρει είδηση τα βραχιολάκια και θύμωνε, η ίδια έφταιγε που δεν ενημερώθηκε. Κακώς: Το site τα έγραφε αναλυτικά και οι βιτρίνες είχαν μια τεράστια αφίσα, που εξηγούσε τα χρώματα στα βραχιολάκια.
Επανέρχομαι. Εγώ κατάσταση cool, διαπιστώνω ότι υπάρχει ακόμα ικανοποιητικό στοκ σε αρκετά κομμάτια (τούλινα φορέματα, πχ), αλλά τα χιτ της συλλογής είχαν ήδη εξαντληθεί: δε βλέπω πουθενά το μοβ, το ροζ και το μουσταρδί φόρεμα με τον ένα ώμο έξω, ούτε τα κολιέ και το μακρύ t-shirt με τα πόδια, ενώ υπάρχει περιορισμένος αριθμός στις τσάντες, στις φούστες με το δέσιμο στο πλάι, στο γούνινο γιλέκο και στο μαύρο φόρεμα με τον ένα ώμο έξω. Έτσι κι έτσι δηλαδή η ποικιλία που είχε απομείνει.
Πιάνω κουβέντα με τις κοπέλες του γκρουπ μου κι εκεί να δείτε οργάνωση, που λέω εγώ ότι είμαι οργανωμένη: η μία να δίνει πλήρη αναφορά από το πεδίο της Κολοκοτρώνη («αφήστε κορίτσια, εξαντλήθηκαν ήδη !), η άλλη να κάνει συγκριτική μελέτη («στου Cavalli πάντως τόσος χαμός δεν είχε γίνει!»). Το τελευταίο το επιβεβαίωσα και από ένα υπάλληλο, που μου είπε πως όχι μόνο είχαν τον περισσότερο κόσμο από οποιαδήποτε άλλη συνεργασία, αλλά και ότι ο κάθε πελάτης αγόραζε πολύ περισσότερα κομμάτια. Χμ…
Αμέσως μετά μπήκα να ψωνίσω: πήγα κατευθείαν στο t-shirt που είχα σταμπάρει και στο φλόραλ φόρεμα, που βρήκα στο νούμερό μου. Βγαίνοντας από τον διακεκριμένο χώρο, σε έλεγχαν αν είχες πάρει μόνο 1 κομμάτι από κάθε σχέδιο, που σημαίνει ότι αν δεν ήσουν σίγουρη για το νούμερο σου, δε μπορούσες πχ να πάρεις ένα small και ένα medium, να τα δοκιμάσεις και να κρατήσεις μόνο αυτό που σου κάνει. Ε; Παράλογο;
Κιουρία, πια, κατευθύνομαι στο δοκιμαστήριο. Της μουρλής και εκεί. Κοπέλες να φωνάζουν «έχω αυτή τη μπλούζα σε large, ποιος την ανταλλάσσει με medium?» ή «είδα ότι κρατάς αυτή τη μαύρη φούστα. Είσαι σίγουρη ότι τη θες????», γουρλώνοντας τα μάτια. Κάπου εκεί, μπλέκονται τα ψώνια μιας κοπέλας με την κρεμάστρα μου και όσο προσπαθώ να την απελευθερώσω, της λέω χαριτολογώντας «αν δε ξεμπλεχτεί, θα αναγκαστώ να στα πάρω», γελάει στην αρχή και μετά το καλοσκέφτεται και σου λέει, αυτή μπορεί να είναι καμιά τρελή και να το εννοεί, οπότε γυρίζει με σοβαρό ύφος και με βάζει στη θέση μου: «Δε νομίζω!». Χαχαχα.
Οκ, τέλος πάντων, σόρυ, αλλά το σύστημα είναι έτσι φτιαγμένο για να εξυπηρετηθεί ο κόσμος και όχι να ταλαιπωρηθεί. Αν ερχόταν κάποια στις 11, και ήθελε να μπει να ψωνίσει, γιατί δεν είχε πάρει είδηση τα βραχιολάκια και θύμωνε, η ίδια έφταιγε που δεν ενημερώθηκε. Κακώς: Το site τα έγραφε αναλυτικά και οι βιτρίνες είχαν μια τεράστια αφίσα, που εξηγούσε τα χρώματα στα βραχιολάκια.
Επανέρχομαι. Εγώ κατάσταση cool, διαπιστώνω ότι υπάρχει ακόμα ικανοποιητικό στοκ σε αρκετά κομμάτια (τούλινα φορέματα, πχ), αλλά τα χιτ της συλλογής είχαν ήδη εξαντληθεί: δε βλέπω πουθενά το μοβ, το ροζ και το μουσταρδί φόρεμα με τον ένα ώμο έξω, ούτε τα κολιέ και το μακρύ t-shirt με τα πόδια, ενώ υπάρχει περιορισμένος αριθμός στις τσάντες, στις φούστες με το δέσιμο στο πλάι, στο γούνινο γιλέκο και στο μαύρο φόρεμα με τον ένα ώμο έξω. Έτσι κι έτσι δηλαδή η ποικιλία που είχε απομείνει.
Πιάνω κουβέντα με τις κοπέλες του γκρουπ μου κι εκεί να δείτε οργάνωση, που λέω εγώ ότι είμαι οργανωμένη: η μία να δίνει πλήρη αναφορά από το πεδίο της Κολοκοτρώνη («αφήστε κορίτσια, εξαντλήθηκαν ήδη !), η άλλη να κάνει συγκριτική μελέτη («στου Cavalli πάντως τόσος χαμός δεν είχε γίνει!»). Το τελευταίο το επιβεβαίωσα και από ένα υπάλληλο, που μου είπε πως όχι μόνο είχαν τον περισσότερο κόσμο από οποιαδήποτε άλλη συνεργασία, αλλά και ότι ο κάθε πελάτης αγόραζε πολύ περισσότερα κομμάτια. Χμ…
Αμέσως μετά μπήκα να ψωνίσω: πήγα κατευθείαν στο t-shirt που είχα σταμπάρει και στο φλόραλ φόρεμα, που βρήκα στο νούμερό μου. Βγαίνοντας από τον διακεκριμένο χώρο, σε έλεγχαν αν είχες πάρει μόνο 1 κομμάτι από κάθε σχέδιο, που σημαίνει ότι αν δεν ήσουν σίγουρη για το νούμερο σου, δε μπορούσες πχ να πάρεις ένα small και ένα medium, να τα δοκιμάσεις και να κρατήσεις μόνο αυτό που σου κάνει. Ε; Παράλογο;
Κιουρία, πια, κατευθύνομαι στο δοκιμαστήριο. Της μουρλής και εκεί. Κοπέλες να φωνάζουν «έχω αυτή τη μπλούζα σε large, ποιος την ανταλλάσσει με medium?» ή «είδα ότι κρατάς αυτή τη μαύρη φούστα. Είσαι σίγουρη ότι τη θες????», γουρλώνοντας τα μάτια. Κάπου εκεί, μπλέκονται τα ψώνια μιας κοπέλας με την κρεμάστρα μου και όσο προσπαθώ να την απελευθερώσω, της λέω χαριτολογώντας «αν δε ξεμπλεχτεί, θα αναγκαστώ να στα πάρω», γελάει στην αρχή και μετά το καλοσκέφτεται και σου λέει, αυτή μπορεί να είναι καμιά τρελή και να το εννοεί, οπότε γυρίζει με σοβαρό ύφος και με βάζει στη θέση μου: «Δε νομίζω!». Χαχαχα.
Επίσης, ότι έμενε στο δοκιμαστήριο, οι υπάλληλοι το επέστρεφαν στον γνωστό χώρο πώλησης, απαντώντας αρνητικά στις επανειλημμένες ερωτήσεις πελατισσών «μπορώ να τα πάρω;», ακόμα κι αν ήταν σε κουτιά και δεν φαινόταν ακριβώς τι ήταν! Κατά κύριο λόγο, οι ίδιες αυτές πελάτισσες πλεύριζαν το γκρουπ που ήταν να μπει ζητώντας να τους πάρουν «εκείνη τη μαύρη φούστα» ή «εκείνο το φόρεμα» κλπ κλπ. Οι απαντήσεις που πήραν
-Sorry, I don’t speak greek
-Έχω έρθει να ψωνίσω για τρία ακόμα άτομα
-Ποια φούστα θέλετε; Α αυτή τη θέλω κι εγώ –Τότε πάρτε μου το γιλέκο. –Και το γιλέκο το θέλω
-Λυπάμαι, αλλά δε θέλω να μπλεχτώ. Αν με δουν οι κοπέλες του επόμενου γκρουπ, μπορεί να με λιντσάρουν
Τέλος πάντων, δοκιμάζω τα δικά μου, αποφασίζω να τα αγοράσω, περνάω από τα αντρικά (εκεί φυσικά δεν χρειαζόσουν ούτε βραχιολάκι ούτε άλλο κόσμημα) στο υπόγειο και βλέπω υπερμεγέθη παπιγιόν και κάτι ζακέτες τόσο απαλές, ανεβαίνω στο ταμείο του πρώτου που δεν έχει ουρά, διαπιστώνω ότι το φόρεμα συνοδεύεται από υφασμάτινη θήκη wow, τα κρύβω όλα σε μια shopping bag και γυρίζω στη δουλειά, αναφωνώντας «μια ώρα να μου βρούνε φλέβα, αμάν πια!»
Πάντως: ΔΕΝ ξύπνησα νωρίτερα. ΔΕΝ στήθηκα σε ουρά. ΔΕΝ σπρώχτηκα. ΔΕΝ χρεώθηκα μέρα αδείας από τη δουλειά. ΚΑΙ ψώνισα.
Αλλά σκέφτομαι. Το φόρεμα μ’αρέσει και θα μπορώ να το φοράω σε όλους τους γάμους, αλλά έκανε 150 ευρώ και τώρα με τη κρίση, δε ξέρω πόσοι γάμοι γίνονται πια. Επίσης δε μου περισσεύουν τα λεφτά. Το t-shirt αν και small, είναι ελαφρώς φαρδύ, τα μπλινγκμπλινγκ που είναι ραμμένα επάνω δε ξέρω πόσο θα κρατήσουν και έχω μεγάλη δυσκολία για το πώς θα το πλύνω. Ωστόσο είναι ιδιαίτερο και fun. Τα κρατάω, τα επιστρέφω, τα σκοτώνω στο e-bay? 60-5-35.
-Sorry, I don’t speak greek
-Έχω έρθει να ψωνίσω για τρία ακόμα άτομα
-Ποια φούστα θέλετε; Α αυτή τη θέλω κι εγώ –Τότε πάρτε μου το γιλέκο. –Και το γιλέκο το θέλω
-Λυπάμαι, αλλά δε θέλω να μπλεχτώ. Αν με δουν οι κοπέλες του επόμενου γκρουπ, μπορεί να με λιντσάρουν
Τέλος πάντων, δοκιμάζω τα δικά μου, αποφασίζω να τα αγοράσω, περνάω από τα αντρικά (εκεί φυσικά δεν χρειαζόσουν ούτε βραχιολάκι ούτε άλλο κόσμημα) στο υπόγειο και βλέπω υπερμεγέθη παπιγιόν και κάτι ζακέτες τόσο απαλές, ανεβαίνω στο ταμείο του πρώτου που δεν έχει ουρά, διαπιστώνω ότι το φόρεμα συνοδεύεται από υφασμάτινη θήκη wow, τα κρύβω όλα σε μια shopping bag και γυρίζω στη δουλειά, αναφωνώντας «μια ώρα να μου βρούνε φλέβα, αμάν πια!»
Πάντως: ΔΕΝ ξύπνησα νωρίτερα. ΔΕΝ στήθηκα σε ουρά. ΔΕΝ σπρώχτηκα. ΔΕΝ χρεώθηκα μέρα αδείας από τη δουλειά. ΚΑΙ ψώνισα.
Αλλά σκέφτομαι. Το φόρεμα μ’αρέσει και θα μπορώ να το φοράω σε όλους τους γάμους, αλλά έκανε 150 ευρώ και τώρα με τη κρίση, δε ξέρω πόσοι γάμοι γίνονται πια. Επίσης δε μου περισσεύουν τα λεφτά. Το t-shirt αν και small, είναι ελαφρώς φαρδύ, τα μπλινγκμπλινγκ που είναι ραμμένα επάνω δε ξέρω πόσο θα κρατήσουν και έχω μεγάλη δυσκολία για το πώς θα το πλύνω. Ωστόσο είναι ιδιαίτερο και fun. Τα κρατάω, τα επιστρέφω, τα σκοτώνω στο e-bay? 60-5-35.
22 fashion statements :
Και να τα σκοτώσεις στο Ebay, δε θα βγαλεις και πολυ κερδος, οποτε αν τα βλεπεις ποιοτικα (να αντεχουν στο πλυσιμο στο χερι) κρατα τα.Και μετα οικονομια, γιατι 150 ευρώ για ενα φορεμα..τρελαθηκες τελειως?!
Νομίζω ότι αυτές οι φάσεις δεν αξίζουν τον κόπο τελικά...με 150 ευρώ παίρνεις τρία ωραία φορεματα, ή κάτι πολύ πιο καλοφτιαγμένο. Δεν μιλαώ για το δικό σου συγκεκριμένα. Είναι πολύ χαριτωμένο, αλλά όπως όλα της συλλογής έχω την αίσθηση ότι δεν δείχνουν τα λεφτά τους. Θα μου πεις, δεν είναι ανάγκη, αλλά κάτι ακριβό δεν θέλεις να το νιώθεις και ακριβό πάνω σου; Δεν ξέρω τι αίσθηση έχει βέβαια..Κατά τ'αλλα από shopping συμπεριφορά είμαστε μηδέν.
Τέλος, έχω παρατηρήσει ότι όλα τα ρούχα από τις ντιζάινερ συνεργασίες γράφουν Lanvin και Jimmy Choo αλλά η ποιότητα είναι H&M-φορέματα που δεν αξίζουν πάνω από 40-50 ευρώ tops!So what's the point?
Υ.Γ. Μπράβο για το μαχητικό ρεπορτάζ βεβαίως! Και επίσης, είσαι τυχερή που δουλεύεις ακόμα! Κάνε λίγη οικονομία, έρχονται δύσκολοι καιροί (τα λέω για να τα ακούω εγώ!)
χχχχχχ
Καταρχην με γεια σου και μπραβο για το ρεπορταζ!
Ενα ακριβο φορεμα για φορμαλ καταστασεις σχεδον ποτε δε βγαζει τα λεφτα του. Γιορτες ερχονται, ολο και καποιος γαμος , βαφτιση θα προκυψει αρα πες οτι τα εβγαλε τα λεφτα του.Μετα μενει στη συλλογη σου.Αν το μετανιωσες και μπορεις να το επιστρεψεις αυτο ειναι ενα αλλο θεμα. Το τ-σερτ κρατα το οπωσδηποτε θα το πλενεις σε προγραμμα για ευαισθητα και τα μπλικιμπλικια αν ξηλωθουν, ε σιγα, ραβονται.
Το θεμα ειναι οτι αυτες οι αγορες γινονται αυτοσκοπος..αντε τα εχω παρει και με τα H&M που ακομα πουλανε σιφον φορεματα απο τον Αυγουστο και περιμεναν με Lanvin να ανεβει το επιπεδο.
Λοιπον τις αγορες τις κανουμε για να χαιρομαστε οχι για να νιωθουμε ενοχες! ;)
Λοιποοοοον...Καταρχην τελειο ποστ,οπως παντα,μην επαναλαμβανομαι!μπραβο σου!
εγω λοιπον μολις ειχα δει (τοτε) τη διαφημιση για τη συνεργασια,μου ετρεξαν τα σαλια, φυσικα.Αλλα μολις καθισα και το σκεφτηκα και κυριως μολις εμαθα για τα βραχιολακια ειπα ενα μεγαλο "No thanks!"
απλα δεν υπηρχε περιπτωση να ποδοπατηθω,για να παρω ρουχα που θα τα εχει η μιση ελλαδα...δεν μενω και κεντρο και θα ηταν πολυ δυσκολο για μενα..χαιρομαι πολυ τελικα που πατησα ποδι σε αυτην τη σπαταλη.
αα επιτελους ενα ρεπορταζ...δεν εχω δει ακομα σχεδον τπτ.
εγω θα κρατουσα το μπλουζακι, as sth to remember, και θα εδινα το φορεμα στο ebay οχι ομως κατω απο την τιμη που το αγορασα (δεν ξερω βεβαια αν ειναι εφικτο, δεν ξερω πως κινειται το e bay.)
με 75 ευρω βρισκεις 2 ωραιοτατα φορεματα για αυτες τις φορμαλ περιπτωσεις. :D
με γεια σου!!!!
Το φορεμα ειναι πολυ ομορφο και αν σου καθεται ωραια κρατα το και μην το σκεφτεσαι!150 ευρω δεν ειναι λιγα,αλλα δεν ειναι και πολλα για καλο φορεμα.Η ποιοτητα ειναι αρκετα καλη,πολυ καλυτερη απο τα κλασικα ρουχα Η&Μ.Το μπλουζακι εμενα δε μου πολυαρεσει.Αλλωστε η σταμπα του υπαρχει και στην υφασματινη τσαντα(3 ευρω).
Και στη θεσσαλονικη γινοταν χαμος!Και αναρωτηθηκα,οι κοπελες που επαιρναν δεκα δεκα τα φορεματα και τα παπουτσια ποσα λεφτα εσκασαν?Εγω για τα κολιε πηγα.Απορω ακομα πως καταφερα και πηρα.Επισης μου αρεσε και ενα μπλουζακι απο τα αντρικα με ενα λιονταρι.
Παντως απο τις συνεργασιες ηταν η μονη που μου αρεσε και πρωτη φορα πηγα.Σαν εμπειρια ηταν κακη θα ελεγα,αν και πηρα οσα ειχα σκεφτει να παρω.
ουφ δεν ασχοληθηκα με τη συλλογη!Ηθελα μόνο το Τ-shirt που αγορασες( δεν είναι ανάγκη να το βάλεις e-bay,αν είναι εδώ είμαστε:Ρ),αλλα νευριάζω έτσι όπως προωθεί το H&m το όλο θέμα (teasers,video ,βραχιολακια κοκ) Είναι σαν να προδιοαθετει τον κοσμο ότι προκειται για την πιο σημαντική ευκαιρία που ολοι μπορουν να αποκτήσουν lanvin,jimmy choo και παει λεγοντας κοψοχρονια!Και φυσικά δεν είναι έτσι!Γιατι ούτε lanvin αγοράζεις, ούτε είναι κοψοχρονια!
ΥΓ:ιδεά μου η τα συνολακια εκαναν πρεμιέρα πρωτα στην τιβι?ειδα προχθες την στεφανιδου να φοραει το κοκκινο φορεματακι με τα πετραδακια στον λαιμο!
Όχι μόνο η Στεφανίδου, αλλά και η Μενεγάκη φορούσαν χθες φορέματα από την συλλογή Lanvin for H&M!
Πάντως, περνώντας από Τσιμισκή στις 07:10 ήδη υπήρχαν περίπου 10 άτομα που στέκονταν έξω από το μαγαζί....
για H & M και απο τον λανβεν και απο τον διαολο τον ιδιο οχι 150 ευρω δεν θα εδινα αλλα ουτε 150 στραγαλια
αποκλειστικη πληροφορια-στην λεω γιατι δεν εχω μπλογκ-και δη για μοδα. μου ηρθε με το ταχυδρομειο γιατι ειμαι πελατης...AGENT PROVOCATEUR SHOP XANTHOU (SOMETHING...) NOVEMBER!
Με γειά και καλοφόρετα σου εύχομαι! Το σχέδιο δράσης σου ήταν φοβερό! Well done! Κι εγώ όπως πολλοί άλλωστε είχα ενθουσιαστεί τα μάλλα στην αρχή με αυτή την συνεργασία, αλλά όταν ανακοινώθηκαν τιμές και κατόπιν ενημερώθηκα για τις ουρές και τα σπρωξίδια που θα υπήρχαν το μετάνιωσα! Βέβαια πέρασα το απόγευμα μια βόλτα από H&M στην Ερμού...έτσι μπας και..Εννοείται είχαν εξαφανιστεί ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Μονάχα 3 κόκκινα φορέματα είχαν μείνει (το σχέδιο με το φουντωτό τούλι). Λοιπόν από περιέργεια το επεξεργάστικα λίγο και κατέληξα στα εξής: η ποιότητα ήταν H&M και οχι κάποιου μεγάλου οίκου, οι ραφές ήταν κακοραμμένες, το τούλι κακής ποιότητας-πολύ σκληρό και οι ενώσεις ανάμεσα σε τούλι και ύφασμα όλο ξέφτια! Με λίγα λόγια δεν άξιζε με ΤΙΠΟΤΑ τα λεφτά του! Οπότε χαμογέλα ψύχραιμα, αγόρασα ένα ζακετάκι H&M σε ζαχαρί χρώμα με 9,90€ και αποχώρησα από το κατάστημα Κιουρία! χαχαχαχαχαχα
Dimi ta kseftia pou les anamsa stis enwseis einai xarakthristiko Lanvin dn einai thema kakhs poiothtas ;)
Kaloforeta, afou ta phres mh niwtheis enoxes ;)
Egw ta gyalia ithela alla k egw mono sthn skepsh kourasthka!
καταρχην με γεια!
μπήκα να σε διαβάσω γιατι ήμουν σίγουρη ότι θα έχεις το καλυτερο ρεπορταζ! για μένα ήταν δεδομένο οτι θα απείχα μιας και περα απ το ότι είμαι άφραγκη, δεν μου άρεσε και τίποτα πολύ. πάντως απο καποια αντρικα μπλογκ απ όπου ενημερώθηκα, σχημάτισα την άποψη ότι η αντρική συλλογή μου άρεσε περισσότερο (δλδ θα ψώνιζα κανα 2 κομμάτια).
νομίζω οτι το διασκέδασες (και μαζί με σένα και εμεις) επειδή δεν είχες άγχος...δλδ πιστεύω και να μην έβρισκες κάτι δεν θα φρίκαρες...
γενικά αυτή η μανία με τρομάζει.
όσο για τα ψώνια σου, το τοπ σίγουρα δεν είναι του γούστου μου, αλλά ένα φλοραλ φόρεμα ποτέ δεν πάει χαμένο (υποθέτω φοριέται χειμώνα-καλοκαίρι και σε πολλές περιστάσεις-όχι μόνο γάμους) και μετά απο τον άθλο για να το αποκτήσεις, κρίμα είναι να το δώσεις...
πηγα χθες κατα τις μια(τοτε που σταματησαν να ισχυουν τα βραχιολακια) και ειχαν μείνει αρκετα ρουχα αλλα τα κραγιονακια που ηθελα εγώ ειχαν κανει φτερα :(
για να παρηγορηθώ πηρα μερικα λιπ γκλος απο τη συλλογη του h&m...τα ρουχα ηταν κακιστης ποιοτητας και στα δοκιμαστηρια επικρατουσε τρελα!!αλλα να βλεπεις κοσμο να τρεχει πανω κατω να φωναζει..χαχαχα ανεκτίμητο!!
όπως πάντα μαχητική!!καλοφόρετα κυρία μου (τώρα δε θα κάνω αναλύσεις περι οικονομίας, πχιότητας των ρούχων, κοτπική- ραπτική, μαλλιοτραβήγματος παύλα ξεκατινιάσματος,πενιχρών μισθών, κουλουπου) σημασία έχει οτι πηγες ψώνισες και τώρα σου αξίζει να τα ευχαριστηθείς!και γω αν αγόραζα κάτι θα ήταν ντεφινατλι ένα t-shirt
Me geia kai to forema einai teleio gia gamo ksaderfis ou les kai esi. Krino vevea oti mazi me to vraxiolaki ta handm prepei na mas kanoun dorean kai to kirigma tou taxitzi apo do kai sto eksis. Etsi kathos stekesai stin oura, den einai asximi idea I ksero go sto magazi kathos psonizeis anti gia mousiki na akoume ton taxitzi. tetoies eksormiseis mono etsi ginontai kaliteres
I na mas to dinoun px se kaseta me to vraxiolAki. Ok u get the point
τα καταφχαριστήθηκα και τα τουήταρα δεόντως και αυτό και το άλλο σου ποστ-οδηγό επιβίωσης
καλοφόρετα και τα δύο, εμένα μου άρεσε πολύ περισσότερο το φορεματάκι, αλλά το t-shirt σίγουρα θα το φορέσεις πιο πολύ
κορίτσια ευχαριστώ πολύ για όλα τα σχόλιά σας!
εν τάχει: και τα γυαλιά και η υφασμάτινη τσάντα είχαν εξαφανιστεί την ώρα που πήγα/ κι εγώ είδα σελέμπ στη τιβι με ρούχα της συλλογής προτού κυκλοφορήσει! (συγκεκριμένα την κριτή στο just the two of us)/o ταξιτζής με έκανε και πίστεψα στο κάρμα, η γκεστ εμφάνισή του ήταν καταλυτική/ και όσον αφορά τα Agent Provocateur, ναι! ακούστηκε τριγύρω το νέο, αλλά με αφήνει κάπως αδιάφορη. δλδ σιγά, δίνω 10ευρώ και τα παραγγέλνω ον λάιν, χωρίς να μου χαλάσει τη διάθεση καμιά ξινισμένη υπάλληλος, πφ!
σε μισω, σε μισω σε μισω..................αλλα τα κομματια ειναι πολυ ομορφα...αντε βρε καλοφορετα.....
ε ενταξει οπως νομιζεις (για το AP εννοω). η εμπειρια ομως απο μαγαζι τους ειναι ανεπαναληπτη-ως franchising φανταζομαι πως θα ειναι υποχρεωμενοι και στην ψωροκωσταινα να ακολουθησουν τα μινιμουμ...ειδικα τωρα που το site τους εχει γινει πολυ βαρετο. Tο ανεφερα because you got your panties in a bunch για το H&M ;)
ποια είναι τα μίνιμουμ? στις ΗΠΑ είχα πάει σε ΑP, η πωλήτρια με άφησε να χαζολογήσω χωρίς να κοιτάει περίεργα, αυτό θυμάμαι μόνο
to eyxaristithika to post su!!! eilikrina omws..egw psilotromaksa na plhsiasw kan ekeinh th mera-xwria ta tweets tou stil : "ti egine?epese poly ksylo sto H&M smra?"
brrr!
padws auta p phres einai teleiaaa, an kai ligo akrivo to forema but totally worth it :)
Post a Comment