Έτσι λοιπόν χάρηκα πολύ όταν βρέθηκα σε μια παρουσίαση όπου ενημερώθηκα για τα επαναλανσαρίσματα της εταιρείας και έμαθα μερικά μυστικά, κατευθείαν από την πηγή!

*τα μαλλιά μας ταλαιπωρούνται τόσο από εξωτερικούς παράγοντες που δε μπορούμε να ελέγξουμε (όπως οι περιβαλλοντικές συνθήκες), όσο και από άλλους που είναι στο χέρι μας να αποφύγουμε, όπως:

το σκληρό λούσιμο (προσωπικά λανθασμένα πίστευα τόσο καιρό πως αν λούζω τα μαλλιά μου με περισσότερη μανία, τόσο καλύτερα θα καθαρίσουν), από το χτένισμα όταν είναι ακόμα βρεγμένα και φυσικά από την υπερθέρμανση (όχι του πλανήτη, αλλά αυτή που προκαλεί το πιστολάκι και η αγαπημένη πρέσα). 

*για να τα βοηθήσουμε τα μαλλιά μας από όλα τα παραπάνω, τα φροντίζουμε, ακολουθώντας μια ρουτίνα παρόμοια με αυτή που εφαρμόζουμε στο πρόσωπό μας: όπως καθαρίζουμε το πρόσωπο μας με ένα σαπούνι, καθαρίζουμε τα μαλλιά μας με σαμπουάν, τα ενυδατώνουμε με conditioner (μην το παραλείπετε, όπως δε θα παραλείπατε ποτέ την ενυδατική σας!) και όπως ανά τακτά διαστήματα δίνουμε επιπλέον βοήθεια στο δέρμα του προσώπου με μάσκες, έτσι βάζουμε και στα μαλλιά μας. Τέλος για στοχευμένη δράση, όπως έχουμε τα serum για το πρόσωπο, έχουμε ορούς και ειδικά spray για τα μαλλιά. 

*ακόμα κι αν είμαστε συνεπείς στα παραπάνω βήματα, πολλές φορές δεν έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, επειδή δεν χρησιμοποιούμε τα κατάλληλα για τον τύπο των μαλλιών μας προϊόντα. Η τρίχα χωρίζεται σε 3 κατηγορίες: 

λεπτή (τα μαλλιά χάνουν γρήγορα τον όγκο τους, λαδώνουν πιο εύκολα, οπότε έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από πιο συχνό καθαρισμό) 

κανονική (τα μαλλιά φριζάρουν πιο εύκολα άρα υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για έλεγχο) 

και βαμμένη (που λόγω της επεξεργασίας που έχει υποστεί, απορροφά πιο γρήγορα το νερό, άρα η βασική ανάγκη σε αυτά τα μαλλιά εντοπίζεται στην προστασία του χρώματος).

Όλα τα παραπάνω, τα μελετούν στα υπερεξελιγμένα εργαστήρια της Pantene, όπου δοκιμάζοντας διαφορετικούς συνδυασμούς συνθέσεων στα προϊόντα, προσπαθούν για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, με πειράματα και επιστημονικές μεθόδους καταγραφής και μέτρησης (που ομολογώ παρότι είδα ένα μικρό δείγμα μόνο, με εντυπωσίασαν!).

Για υγιή λοιπόν μαλλιά: (1) βρίσκω τον τύπο της τρίχας μου (2) χρησιμοποιώ τα κατάλληλα προϊόντα (3) δεν παραλείπω κανένα βήμα στη φροντίδα τους και (4) αποφεύγω εκείνους τους παράγοντες που προκαλούν έξτρα φθορά. 

Έτσι πχ αν έχετε βαμμένα μαλλιά & λεπτή τρίχα, θα διαλέξετε πρωτίστως εκείνα τα προϊόντα που απευθύνονται σε βαμμένα μαλλιά και μέσα σε αυτή τη γκάμα των προϊόντων, θα αναζητήσετε τα προϊόντα που καλύπτουν επιπλέον και τις ανάγκες της λεπτής τρίχας. 

Εγώ, αυτές τις μέρες δοκιμάζω το Aqualight σαμπουάν χωρίς σιλικόνη για ανάλαφρα μαλλιά, το conditioner Aqualight και το conditioner σε μορφή αφρού που δε χρειάζεται ξέβγαλμα (εναλλάξ) και την ελαφριά μάσκα περιποίησης 2 λεπτών, που μου ταίριαξαν καλά αφού έχω λεπτή τρίχα.

Τέλος, είχα τη χαρά να γνωρίσω από κοντά τον, διακεκριμένο για τις δουλειές του σε Ελλάδα και εξωτερικό, hair stylist Χρήστο Καλλανιώτη, που με ενημέρωσε πως οι τάσεις στα μαλλιά για το 2013 παίρνουν έμπνευση από τα 60's! 

Αλλά μη τρομάζετε πως πρέπει να κυκλοφορούμε με τόνους λακ και μαλλί μπανάνα! Πχ δίνοντας όγκο στη βάση των μαλλιών και μια απλή αλογοουρά στο πλάι, μπορούμε να έχουμε ένα τέτοιο look, χωρίς να είναι υπερβολικά στημένο. 

Και μιας και μίλησα για υπερβολές, η συμβουλή του για τις νύφες του 2013, που αναρωτιούνται πώς να χτενιστούν τη χαρούμενη μέρα του γάμου τους, αλλά και όλες τις νύφες πάντοτε είναι: να είστε ο εαυτός σας!

Το τελευταίο διάστημα τρέχω με υποχρεώσεις και τα σαββατοκύριακα που έχω ελεύθερο χρόνο, προσπαθώ να ανανεώνω το blog, που εκ των πραγμάτων μένει πιο στάσιμο από όσο θα ΄θελα. Τα βράδια πάλι, που χαλαρώνω, χαζεύω τις νέες κολεξιόν και σκέφτομαι τι ωραία θα ήταν να τρέχω κυριολεκτικά, όχι για τις αγγαρείες, αλλά για το fitness, φορώντας φλοράλ σορτς και τζάκετς σε χρώματα τροπικών κοκτέηλ, από τη σειρά της Stella Mccartney για την Adidas. 

Ευσεβείς πόθοι.

*prints και mottos, για όλα τα γούστα από κοριτσίστικα εώς ...σούπερ δυναμικά!

*φακέλους και μικρά τσαντάκια με μακρύ λουράκι-αλυσίδα, που μπορούν να κρατηθούν και ως βραδινά και είναι new entry. εγώ που γενικά αγαπώ clutch bags, δε μπορούσα να διαλέξω ποιο μου άρεσε περισσότερο...

*αλλά και πολλά νέα σχέδια, που έρχονται να προστεθούν στα κλασσικά και που ακολουθούν τις τάσεις της εποχής, όπως το στυλ satchel

*και τέλος η ιδιαίτερη σειρά Mad (από τη Maddalena Sisto), που εμπλουτίζεται με καλοκαιρινά κομμάτια...

...στα οποία συμπεριλαμβάνονται και οι μίνι εκδοχές τους, που αποτελούν την παιδική σειρά για ασορτί μαμάδες-κόρες (ή νονές-βαφτιστήρες)!

Για πληροφορίες σχετικά με τα σημεία πώλησης των Le Pandorine, επισκεφθείτε το motiva.gr

Μέσα στις γιορτές, που ήρθαν κι έφυγαν με ταχύτητα φωτός, πρόλαβα και δοκίμασα μία σειρά για τα μαλλιά, της διάσημης για τα προϊόντα της με εκχύλισμα ελαίου, Moroccanoil, που έφθασαν στα χέρια μου από την εταιρεία: 

Το Moroccanoil Extra Volume Shampoo και το Moroccanoil Extra Volume Conditioner για καθαρισμό και ενυδάτωση αντίστοιχα, με έλαιο argan, τα οποία απευθύνονται περισσότερο σε αδύναμα μαλλιά, που χρειάζονται όγκο, αλλά και βαμμένα σαν τα δικά μου, που όσο να ’ναι, ταλαιπωρούνται περισσότερο. 

Αμφότερα, με το καταπληκτικό τους άρωμα που μένει στα μαλλιά, προκάλεσαν σχετικό ενθουσιασμό την βαρετή ώρα του λουσίματος.

Η μεγάλη ανακάλυψη ήταν ωστόσο, το Moroccanoil Curl Defining Cream, μια κρέμα styling, που έβαζα σε βρεγμένα μαλλιά (τα δικά μου είναι σπαστά από το φυσικό τους) και τα άφηνα τεμπέλικα να στεγνώσουν μόνα τους, αφήνοντάς μου χρόνο για άλλες ενασχολήσεις, όπως η ζαχαροπλαστική. Το ακόμα καλύτερο με αυτή τη κρέμα, είναι ότι δε βαραίνει/λαδώνει τα μαλλιά, ακόμα κι αν παραπέσει σε ποσότητα. 

Το look ολοκληρώνεται και «κλειδώνει» με το Moroccanoil Luminous Hairspray, που είναι αρκετά δυνατό και έκπληξη! δε μυρίζει αποπνικτικά όπως οι περισσότερες λακ. 

Οι τιμές των προϊόντων τα κατατάσσουν προς την high end πλευρά (υπολογίστε γύρω στα 20+€), οπότε ανήκουν σε αυτό το κομμάτι της έξτρα περιποίησης και αγάπης που θέλουμε ενίοτε να προσφέρουμε στα μαλλιά μας. Τα βρίσκουμε σε επιλεγμένα κομμωτήρια, αλλά για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε τα www.moroccanoil.com και www.moroccan-oil.gr.

Σε αυτό το outfit φοράω φόρεμα Morgan de toi (200κάτι), μπότες Camper (2010), τσάντα φάκελος Friis&Company (ολοκαίνουρια!) και τα φόρεσα σε εορταστική σπιτική συγκέντρωση, όπου τελευταία στιγμή, παρά το φόβο του κρύου, αφαίρεσα το καφέ ζιβάγκο Zara (2008), που πάντα με κάνει να νιώθω ασφυκτικά (mental note: να το εφαρμόζω αυτό σε ότι με πνίγει, κυριολεκτικά και μεταφορικά). 

Οι μπότες αγοράστηκαν σε αναπάντεχα καλή τιμή, πρώτη μέρα χειμερινών εκπτώσεων, στο άδειο από πελάτες υπόγειο του Fokas στη Σταδίου, ενώ στα άλλα πολυκαταστήματα γινόταν λαϊκό προσκύνημα, και θυμάμαι έναν ξενυχτισμένο πιτσιρικά υπάλληλο, να μου λέει πως για να περάσει η ώρα, αφού δεν έχει πολλή δουλειά, βάζει ο ένας στον άλλο, μαθηματικά προβλήματα, τύπου έχω ένα ζευγάρι παπούτσια, αρχική 163€ και έκπτωση 42%, ποια είναι η τελική τιμή, κάνοντας τη διαδικασία «βγάλε παπούτσι, βάλε παπούτσι, μήπως να δω και το μεγαλύτερο νούμερο», τουλάχιστον διασκεδαστική. 

Η τσάντα ήταν χριστουγεννιάτικο δώρο από μένα για μένα, όταν στο department του The Shop στο Attica, είχαν 30% προσφορά (δηλαδή ήρθε στα 23€) και πώς να πω όχι, είναι και ταμπά και μαύρη, είναι φάκελος, έχει και λουράκι, ταιριάζει με όλα (εκτός από τα γκρι) και χωράει αρκετά.

Όσο για το φόρεμα, το βασικό κομμάτι, είναι πανάρχαιο μεν (made in France παρακαλώ), αλλά επειδή έχει αυτή τη «mod» αίσθηση, περνάει ως κλασσικό: δηλαδή η μόδα άλλης δεκαετίας φοριέται πιο εύκολα από μια τρανταχτή τάση των τελευταίων σεζόν, καθώς τη πρώτη την πλασάρεις ως vintage/άποψη/αναβίωση άλλης εποχής και η δεύτερη φωνάζει πως ξέμεινε από πρόπερσι. Βγάζει νόημα;

Τέλος πάντων, τι έχει ζήσει κι αυτό, από καλοκαιρινά ραντεβού στη Χάρητος μέχρι clubbing στην Αμερικής, τσικνοπέμπτες σε υπόγεια μεζεδοπωλεία και παρουσιάσεις σε συνέδρια, έτσι ώστε κάθε φορά που κάνω εκκαθάριση στη ντουλάπα, μου είναι αδύνατο να το αποχωριστώ, γιατί δε μου θυμίζει μόνο ένα περιστατικό, αλλά μια ολόκληρη εποχή. 

Αγορασμένο στα τέλη της φοιτητικής μου ζωής, τότε που το Κολωνάκι ήταν the-place-to-be, από ένα από αυτά τα καταστήματα της Πατ.Ιωακείμ, που έκτοτε έχουν αλλάξει χίλιες επωνυμίες και τώρα παραμένουν κλειστά, σε τιμή ανέλπιστα καλή, τόσο ώστε να τη διαλαλώ παντού, καμαρώνοντας για την συμφέρουσα αγορά μου. 

Λίγα χρόνια αργότερα, επιστρέφοντας, πάντα με το ίδιο φόρεμα, από μια καθυστερημένη κοπή πίτας στη δουλειά, περπατούσα στην Κηφισίας, εποχή που διένυα μια παρατεταμένη περίοδο θλίψης, ένιωθα να μεγαλώνω, η δουλειά ακόμα και τις καλύτερες μέρες της, αποτελούσε πηγή άγχους επί 100, μιας και ήμουν καινούρια, ενώ κάποια έκτακτα αναπόφευκτα έξοδα, με είχαν αφήσει με ελάχιστα χρήματα. Την προσοχή μου τράβηξε, ένα παιχνιδάδικο, σαν τα παλιά τα κλασσικά, με ξύλινα παιχνίδια και μινιατούρες για κουκλόσπιτα, κι εκεί για μια στιγμή που κράτησε αρκετά λεπτά, θαυμάζοντας τη βιτρίνα, ένιωσα σα το κακόμοιρο κοριτσάκι με τα σπίρτα. Και μετά, συνήλθα. 

Υπάρχουν ακόμα πράγματα, σίγουρα όχι όλα, που εμείς μπορούμε να επιλέξουμε πώς θα μας κάνουν να νιώθουμε. Υπάρχουν ακόμα μέρες, σίγουρα όχι όλες, που εμείς μπορούμε να επιλέξουμε πώς θα μας κάνουν να νιώθουμε. Και όσο έχουμε αυτή τη πολυτέλεια, εγώ θα προσπαθήσω να επιλέγω, να νιώθω καλά. 

Καλή μας χρονιά.