Σε αυτό το outfit φοράω φόρεμα Morgan de toi (200κάτι), μπότες Camper (2010), τσάντα φάκελος Friis&Company (ολοκαίνουρια!) και τα φόρεσα σε εορταστική σπιτική συγκέντρωση, όπου τελευταία στιγμή, παρά το φόβο του κρύου, αφαίρεσα το καφέ ζιβάγκο Zara (2008), που πάντα με κάνει να νιώθω ασφυκτικά (mental note: να το εφαρμόζω αυτό σε ότι με πνίγει, κυριολεκτικά και μεταφορικά).
Οι μπότες αγοράστηκαν σε αναπάντεχα καλή τιμή, πρώτη μέρα χειμερινών εκπτώσεων, στο άδειο από πελάτες υπόγειο του Fokas στη Σταδίου, ενώ στα άλλα πολυκαταστήματα γινόταν λαϊκό προσκύνημα, και θυμάμαι έναν ξενυχτισμένο πιτσιρικά υπάλληλο, να μου λέει πως για να περάσει η ώρα, αφού δεν έχει πολλή δουλειά, βάζει ο ένας στον άλλο, μαθηματικά προβλήματα, τύπου έχω ένα ζευγάρι παπούτσια, αρχική 163€ και έκπτωση 42%, ποια είναι η τελική τιμή, κάνοντας τη διαδικασία «βγάλε παπούτσι, βάλε παπούτσι, μήπως να δω και το μεγαλύτερο νούμερο», τουλάχιστον διασκεδαστική.
Η τσάντα ήταν χριστουγεννιάτικο δώρο από μένα για μένα, όταν στο department του The Shop στο Attica, είχαν 30% προσφορά (δηλαδή ήρθε στα 23€) και πώς να πω όχι, είναι και ταμπά και μαύρη, είναι φάκελος, έχει και λουράκι, ταιριάζει με όλα (εκτός από τα γκρι) και χωράει αρκετά.
Όσο για το φόρεμα, το βασικό κομμάτι, είναι πανάρχαιο μεν (made in France παρακαλώ), αλλά επειδή έχει αυτή τη «mod» αίσθηση, περνάει ως κλασσικό: δηλαδή η μόδα άλλης δεκαετίας φοριέται πιο εύκολα από μια τρανταχτή τάση των τελευταίων σεζόν, καθώς τη πρώτη την πλασάρεις ως vintage/άποψη/αναβίωση άλλης εποχής και η δεύτερη φωνάζει πως ξέμεινε από πρόπερσι. Βγάζει νόημα;
Τέλος πάντων, τι έχει ζήσει κι αυτό, από καλοκαιρινά ραντεβού στη Χάρητος μέχρι clubbing στην Αμερικής, τσικνοπέμπτες σε υπόγεια μεζεδοπωλεία και παρουσιάσεις σε συνέδρια, έτσι ώστε κάθε φορά που κάνω εκκαθάριση στη ντουλάπα, μου είναι αδύνατο να το αποχωριστώ, γιατί δε μου θυμίζει μόνο ένα περιστατικό, αλλά μια ολόκληρη εποχή.
Αγορασμένο στα τέλη της φοιτητικής μου ζωής, τότε που το Κολωνάκι ήταν the-place-to-be, από ένα από αυτά τα καταστήματα της Πατ.Ιωακείμ, που έκτοτε έχουν αλλάξει χίλιες επωνυμίες και τώρα παραμένουν κλειστά, σε τιμή ανέλπιστα καλή, τόσο ώστε να τη διαλαλώ παντού, καμαρώνοντας για την συμφέρουσα αγορά μου.
Λίγα χρόνια αργότερα, επιστρέφοντας, πάντα με το ίδιο φόρεμα, από μια καθυστερημένη κοπή πίτας στη δουλειά, περπατούσα στην Κηφισίας, εποχή που διένυα μια παρατεταμένη περίοδο θλίψης, ένιωθα να μεγαλώνω, η δουλειά ακόμα και τις καλύτερες μέρες της, αποτελούσε πηγή άγχους επί 100, μιας και ήμουν καινούρια, ενώ κάποια έκτακτα αναπόφευκτα έξοδα, με είχαν αφήσει με ελάχιστα χρήματα. Την προσοχή μου τράβηξε, ένα παιχνιδάδικο, σαν τα παλιά τα κλασσικά, με ξύλινα παιχνίδια και μινιατούρες για κουκλόσπιτα, κι εκεί για μια στιγμή που κράτησε αρκετά λεπτά, θαυμάζοντας τη βιτρίνα, ένιωσα σα το κακόμοιρο κοριτσάκι με τα σπίρτα. Και μετά, συνήλθα.
Υπάρχουν ακόμα πράγματα, σίγουρα όχι όλα, που εμείς μπορούμε να επιλέξουμε πώς θα μας κάνουν να νιώθουμε. Υπάρχουν ακόμα μέρες, σίγουρα όχι όλες, που εμείς μπορούμε να επιλέξουμε πώς θα μας κάνουν να νιώθουμε. Και όσο έχουμε αυτή τη πολυτέλεια, εγώ θα προσπαθήσω να επιλέγω, να νιώθω καλά.
Καλή μας χρονιά.
16 fashion statements :
Καλή χρονιά!!!
Πάντα με υγεία και αγάπη!!!
Ελπίζω το shopping (ακόμη και window) να 'ναι πάντα therapy! Εκτός αυτού να μας θυμίζει επίσης, ότι τα υλικά δεν έχουν καμια αξία στη ζωή μας!!!
xxx
Έλενα
καλή χρονιά και σένα! δίκιο έχεις, και δυστυχώς πολλές φορές επειδή έχουμε μπλογκ με θεματολογία μόδα-ομορφιά, μας παρεξηγούν!
Αχ το Γαϊτανάκι πρέπει να λες κοντά στο Άνεσις στην Κηφισίας (ατέλειωτες ώρες χαζέματος)... ελπίζω να υπάρχει ακόμα αυτό!
Κουκλίστικο το φόρεμα και η τσάντα παρακαλώ!
Καλή Χρονιά!!!
εσύ πρέπει να λες αυτό που είναι δίπλα από τον Καλυβιώτη; αυτό υπάρχει και έχει ακόμα τέλειες βιτρίνες. εγώ θυμάμαι ένα από την άλλη πλευρά του δρόμου, πιο μικρό και γωνιακό, πάλι στο ύψος των Αμπελοκήπων που δεν υπάρχει δυστυχώς, είχα πάθει με τις μινιατούρες που είχε για τον εξοπλισμό των κουκλόσπιτων
Ναι αυτό δίπλα στον Καλυβιώτη! Μάλλον λες το "Μελανίτη" που είχε και πολλές μαριονέτες... απέναντι από President.
Καλή χρονιά!!! Ό,τι ονειρεύεσαι σου εύχομαι για το 2013 :-)
Πόσο χαριτωμένο είναι το φορεματάκι!! Και η τσάντα είναι ακριβώς αυτό που ψάχνω και δεν βρίσκω. Θέλω απλό φάκελο, οικονομικό που να πηγαίνει με όλα και να είναι για όλες τις ώρες και αφου έχει και λουράκι είναι η τσάντα των ονείρων μου.. Ελπίζω να το πετύχω στις εκπτώσεις ;-)
καλή χρονιά σου εύχομαι με περισσότερα μοντ φορέματα και ωραίους φακέλους.
και σε σένα καλή χρονιά με beauty ανακαλύψεις! btw παλιά μου άρεσαν τρελά αυτού του στυλ φορέματα, τώρα προτιμώ τα πιο girly.
Καλή Χρονιά!Πολύ ωραίο φόρεμα, το προτιμώ κι εγώ χωρίς το πουλοβεράκι!Όσο για την παρατεταμένη περίοδο θλίψης, αφού έχει τελειώσει η φοιτητική ζωή και πιάνει/ψάχνει κανείς δουλειά, νομίζω ότι τελικά όλοι την περνάνε!Αναποφευκτο!Αλλά πράγματι μπορούμε να κάνουμε και την πιο στραβή μέρα αισιόδοξη και χαίρομαι πολύ που το γράφεις εδώ,γιατί αν είναι να θέσω ένα στόχο για το '13 θα είναι αυτός! :)
wraio to printed dress!
kalh xronia!!!
mika
Το φόρεμα είναι τέλειο!! Καλή χρονιά!
Καλή χρονιά! Το φόρεμα,φανταστικό! Μη το πετάξεις ποτέ! Και η τσαντούλα super!
καλή χρονιά να έχουμε κορίτσια!
Καλή Χρονιά!!!
Άλλη μια ιστορία-κατάθεση μπροστά μας!! Μη σταματάς!! Πάντα δημιουργική! =)
Το φόρεμα φαίνεται πολύ πολύ ενδιαφέρον παρεμπιπτόντως, πως να το αποχωριστείς;!!!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, να κρατησουμε μονο τις γλυκεις αναμνησεις (υπάρχουν,ναι!) από το 2012 και βουρρρ για το 2013!
Με υγεία & πολλά χαμόγελα!
Και πολλά όμορφα posts!
Καλή χρονιά! Πάντα με υγεία, αγάπη και ευτυχία
Υπέροχο κείμενο, όπως πάντα!
Μου αρέσει πολύ το φόρεμα και ο φάκελος! Και τα δύο πάνε πολύ με το στυλ σου!
Φιλιά!
Post a Comment