Κοιτάζοντας παλιά posts από περασμένες αθηναϊκές εβδομάδες μόδας, διαπίστωσα πως -εντελώς τυχαία- δεν έχω παρακολουθήσει ποτέ επίδειξη του Angelos Bratis. Αποφασισμένη να διορθώσω αυτή την παράλειψη, μια και δυο κατέβηκα μέχρι το Γκάζι. But first, λίγη καθιερωμένη γκρίνια. Όταν το show είναι προγραμματισμένο για τις 4:30 και οι πόρτες ανοίγουν στις 4:30 (οπότε το show θα ξεκινήσει εκ των πραγμάτων μετά τις 5:15), πες μου την επόμενη φορά, γιατί να μην έρθω την τελευταία στιγμή;

Τέλος πάντων, on to the show τώρα. Ο σχεδιαστής αυτή τη σεζόν εμπνεύστηκε από το τελευταίο του ταξίδι στη Σαγκάη, μια πόλη που συνδυάζει art deco αριστουργήματα και φουτουριστικά κτίρια. Αντιγράφοντας από το δελτίο τύπου, η collection περιλαμβάνει μικρά κομμάτια σε γκρι μάλλινο ύφασμα, απαλά ντραπέ, κοντά φορέματα σε βαθύ μοβ, σακάκια που θυμίζουν κιμονό, ενώ η αίσθηση μιας κινέζικης σπασμένης πορσελάνης έχει τυπωθεί σε ολομέταξο σιφόν.

Η δική μου άποψη: η συλλογή ήταν μαζεμένη και to the point, οι φόρμες χωρίς όγκο (μια τάση που έχουμε δει έντονα τις περασμένες σεζόν), παρόλα αυτά χαλαρές και άνετες και η μόνη μου “ένσταση” είναι ότι αν και επρόκειτο για το επερχόμενο φθινόπωρο & χειμώνα, θα μπορούσα άνετα να δω αυτά τα ρούχα την άνοιξη και το καλοκαίρι. Θα μου πείτε όπως έχει ο καιρός και οι εποχές βέβαια, αυτά είναι ψιλά γράμματα. Front row, έκατσε ο Φώτης Σεργουλόπουλος, ντυμένος με μια σπορ ζακέτα, ενώ τριγυρνούσε και ο τραγουδιστής των Matisse, με total black look (gloves on, εννοείται).

Φεύγοντας, πέτυχα τη Lopi που μου υποσχέθηκε πως θα συλλέξει πολύ υλικό από τις επόμενες επιδείξεις και το περιμένω με αγωνία. Διότι (ακολουθεί λίγη γκρίνια ακόμη), όπως έχετε διαπιστώσει δεν υπάρχει επίσημο site στο οποίο να ανεβαίνουν επαγγελματικές φωτογραφίες από τις επιδείξεις –όπως γίνεται δηλαδή σε όλες τις εβδομάδες μόδας παγκοσμίως. Έτσι αν δεν είσαι μέσα σε μια επίδειξη, δε μαθαίνεις ποτέ τις τάσεις που προτείνει ο εκάστοτε σχεδιαστής. Επτασφράγιστο μυστικό είναι;

Plus: ένα χαρακτηριστικό video από την επίδειξη για τα Kathy Heyndels (την πρώτη μέρα), που προφανώς ήταν επηρεασμένη / στημένη γύρω από το δυσοίωνο κλίμα των ημερών. Και να σκεφτείτε ότι λίγο πριν το show δήλωνα πως έχω πάθει overdose από τη δαντέλα και τα νυφικά του οίκου, καθώς όλες οι φίλες μου που αποφάσισαν να παντρευτούν, στο top 5 των ατελιέ που κλείνουν ραντεβού για να δοκιμάσουν νυφικά είναι σταθερά τα Kathy Heyndels. Τελικά, ποτέ μην προδικάζεις...

So, αυτή ήταν και η εβδομάδα μόδας της Αθήνας. Συμπέρασμα: χρειάζομαι φωτογραφική μηχανή. Νιώθω Amish. Απολογισμός: Τρεις μέρες κι εγώ πρόλαβα να δω μόλις δύο show κι ένα τέταρτο… Αυτό ήταν δηλαδή; Αύριο πάλι δουλειά; Γιατί, εντάξει μπορεί να γκρινιάζω, αλλά εκείνη την ώρα που ανάβουν οι προβολείς, δυναμώνει η μουσική και περιμένω να δω το πρώτο να μοντέλο να βγαίνει στην πασαρέλα, με πιάνει ένας ενθουσιασμός, σα παιδί σε ζαχαροπλαστείο. It’s some kind of magic!