Εχεις δικιο στα περισσοτερα!Ισως αυτο που πρεπει να κανουν οι fashion bloggers να ειναι προτασεις με οτι εχουν ηδη πως να το ξαναφορεσουν και να το συνδυασουν...Αν σκεφτω απο μενα που εχω ηδη περιορισει αρκετα τον εαυτο μου μεχρι να βρω δουλεια και παραλλαζω οτι εχω ηδη ειναι πολλοι ετσι!Παντως παντα τα ποστ σου μας δινουν μια αλλα νοτα...σιγουρα δεν εχει νοημα απολυτα ολα να προσαρμοστουν αλλα να μην πιανουμε τα ακρα!Μπορουμε να χαιρομαστε με λιγοτερα αλλα με πολλες αγκαλιες φιλους και αγαπη!

Σε "ακολουθω" πολυ καιρο και νομιζω οτι αυτο είναι το καλύτερο post σου που εχω διαβασει και ειναι σα να το εχω γραψει εγω!!!(μην ανησυχεις μια απλη λογιστρια ειμαι...).Βαρεθηκα να νιωθω τυψεις επειδη μετα απο πολυ δουλεια και πολλες ατοκες δοσεις καταφερα να παρω μια επωνυμη τσαντα ή παππουτσια.Και να αισθανομαι ασχημα επειδη ακομη εχω δουλεια... και γενικοτερα επειδη το shopping μου φτιαχνει τη διαθεση οπως σε ολους τη φτιαχνει ενα mohito...Μακαρι ολος ο κοσμος να μπορει να καταναλωνει, να απολαμβανει και γενικα να οριζει τη ζωη του οπως του αρεσει. Μακαρι τα fashion blogs να υπαρχουν παντα γιατι με κανουν και χαμογελω. Μακαρι να σταματησουμε να ασχολουμαστε με το επιπεδο της ζωης του διπλανου μας και να κοιταξουμε να βελτιωσουμε το δικο μας. Keep going Stella

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου στο τελευταίο σχόλιο, ότι καμιά φορά γράφουμε και για προσωπικό therapy και για λίγη σάχλα κι ελαφρότητα. Άλλοι μπορεί να ξεδίνουν με τη σαχλαμάρα του lifestyle, του κουτσομπολιού, των reality- είναι το ίδιο πράγμα. Και δε γίνεται να κρατάμε ένα σοβαρό προσωπείο 24 ώρες τη μέρα, η σοβαροφάνεια φέρνει κατήφεια και η κατήφεια φέρνει κατάθλιψη.

Κι εγώ ποτέ δεν κατάλαβα αυτή τη χαζομάρα που λέει ότι τα καλύτερα πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν. Και ναι, σύμφωνοι, ίσως πάψουμε να υπερκαταναλώνουμε, όμως θα συνεχίσουμε να καταναλώνουμε- απλώς πιο σοφά.

Μες στο μυαλό μου είσαι!
Όλο αυτόν τον καιρό που είμαι blogger (και τον ένα μήνα δλδ) σκεφτόμουν αν θα έπρεπε ή όχι να ποστάρω τα καινούργια (ή και τα παλιά) μου αποκτήματα.Δεν το έχω κάνει ακόμα όχι μόνο από άποψη -αλλά κυρίως επειδή αισθάνομαι άσχημα και τύψεις.Από την άλλη γιατί να αισθάνομαι έτσι;Πριν λίγες ημέρες αγόρασα ένα κατακόκκινο φουλάρι McQueen από τα Harrods.Ήρθε στην πιο τέλεια συσκευασία του κόσμου (package porn που έχεις πει και εσύ) και παρόλο που έβγαλα φωτογραφίες κτλ κώλωσα να κάνω ένα post.Είναι ότι από τη μία δεν ξέρω αν θέλω να κάνω αναρτήσεις τετοιου είδους (κοιτάξτε τι πήρα κλτ) αλλά κυρίως γιατί σκέφτομαι και το τι ''θα πει ο κόσμος'' ή τι ''θα έλεγε ο κόσμος'' (με την ευρύτερη έννοια και όχι της μπλογκόσφαιρας).Δεν προβληματίζομαι τόσο για τον λόγο που σκέφτομαι έτσι αλλά πώς οδηγθηκα στο να σκέφτομαι έτσι.
Ξέρω ότι δεν είναι σωστό να προκαλείς αλλά από την άλλη και το να κρύβεσαι δεν έχει κανένα νόημα.Στο κάτω κάτω δεν κλέβουμε,απλά καταναλώνουμε.Ούτε μας χαρίζονται και τα πλασάρουμε ως τα νέα αποκτηματά μας όπως κάνουν οι διάσημες fashion bloggers,οι οποίες ανεβάζουν φωτογραφίες με ρούχα αξίας όσο μία γκαρσονιέρα στο Παγκράτι.
(συγνώμη αν το κόμεντ δεν έχει συνοχή,αλλά είμαι κουρασμένη+ξενυχτισμένη-τις τελευταίες μέρες διαβάζω ότι θα έπρεπε να είχα διαβάσει 6 μήνες τώρα.
και ναι!με έτρωγε και ο πωπός μου να σχολιάσω)

Γμτ δεν ξέρω πώς να το ξεκινήσω... Οι περισσότεροι (φαντάζομαι)ζούμε μια οικονομική στενότητα τον τελευταίο καιρό. Τα πράγματα απέχουν πάρα πολύ από το να είναι ρόδινα και αυτό το best things in life are free νομίζω είναι το αντίστοιχο του "-Είναι όμορφος/η? -Εεεε.. είναι πάρα πολύ καλό παιδί". Ζονκ δηλαδή!
Απλά το θέμα είναι πως εκλαμβάνει το fashion bloggin' ο καθένας - αν παρακολουθείς τα blogs για να παίρνεις ιδέες ή π.χ. να χαλαρώνεις μετά από μια δύσκολη μέρα στη δουλειά (και κατά τη διάρκεια δεν είναι κακό) τότε οκ. Κι αν έχουν είδη τα οποία γνωρίζω ότι (πλέον) δεν μπορώ να υποστηρίξω οικονομικά πάλι it's ok... Το να τα χαζεύω δεν κοστίζει τίποτα.
Εκτός τόπου και χρόνου δεν είσαι. Μας φτάνει η καθημερινή μιζέρια των ειδήσεων και της απίστευτης βλακείας που κυριαρχεί. Προσωπικά θέλω να διαβάζω και να βλέπω κάτι που να με κάνει να νιώθω καλά και το blog σου είναι το πρώτο που κάνω κάθε μέρα (και όπως λέει και ο καλός μου που τον έχω εδώ δίπλα - και είναι και αυτός fan - πρώτα διαβάζω εσένα και μετά πάω να πλύνω δόντια...).
Φιλικά,
Β.

Μαζί σου με τα χίλια!Μπράβο Στέλλα!Πολλές φορές νιώθω και εγώ το ίδιο!όμως οι γυναίκες σήμερα βιώνουν δύσκολες καταστάσεις:είναι άνεργες,πέφτουν θύματα ρατσισμού,μεγαλώνουν παιδιά,ενημερώνονται ,είναι ενεργές πολιτικά,έχουν άποψη και τρέχουν όλη μέρα,αν στερηθουν και την έμφυτη τάση για αυταρέσκεια και το λέω θετικά ,τότε είναι σαν να την απογυμνώνουμε!Σαν να της αφαιρούμε τη θηλυκότητα!
Συγχαρητηρια για το ποστ σου!

that's exactly the spirit honey, couldn't say it better ♥

συμφωνώ και εγω μαζί σου..και εγω πιστεύω οτι είναι απο τα καλύτερα ποστ που έχω διαβάσει τώρα τελευταία!!αλίμονο αν είμαστε μέσα στη μιζέρια και στη γκρίνια..μόνο η θετική διάθεση και αυτοί που αγαπάμε θα μας βοηθήσουν στα δύσκολα!!

σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας. κάθε φορά που βλέπω ότι υπάρχει καινούριο comment, για ένα δευτερόλεπτο, θα το ομολογήσω, κρατάω την αναπνοή μου κι ετοιμάζομαι για κράξιμο, χαχα. μου χει μείνει μάλλον επειδή αυτές τις μέρες όπου κυκλοφορώ όλοι είναι σα να ψάχνουν αφορμή για καβγά... :(

mia xara ta les.

γεια σου στελλα με τα ωραια σου.
η γνωμη μου για τα γραφομενα (ακρως καταναλωτικη και ακρως πολιτικοποιημενη)
-το αυτιστικο/ναρκισσιστικο χαρακτηριστικο των φασιον μπλογκς (που σε λιγο θα αποτελουν ροζ μονοκερο σε συχνοτητα) ειναι απο τα θεμελιωδη τους χαρακτηριστικα. δεν κρυβω πως πολλες φορες μεσα στα τελευταια δυο χρονια (καθως φυσει και θεσει φανταζομουν επακριβως που θα παει το ελληνικο φαινομενο) ειχα πιασει τον εαυτο μου να λεει (για οσα φασιον μπλογκς διαβαζω) "μα τι λεει τωρα αυτο το παιδακι? εδω ο κ*λος μας καιγεται". αυτος ειναι και ενας απο τους λογους που εγω προσωπικα δεν θα εκανα ποτε τετοιο μπλογκ (περα απο το οτι θα εσπαγα το κεφαλι μου τι να βαλω μεσα)
-με δεδομενη την πρωτη παραγραφο που μολις εγραψα, αυτοαναιρουμαι λεγοντας πως ακραιφνως κομμουνιστικοχριστιανικες ενοχες ειδικα για την απολαυση του ΠΛΗΣΙΟΝ ειναι απαραδεκτες και αναχρονιστικες. κανενας και με κανενα δικαιωμα δεν πρεπει να σε κανει να αισθανεσαι ενοχικα που μιλας για τσαντες και αλλες μαλκιες εν μεσω κρισης. το friends in misery ειναι αγγλοσαξωνικες αηδιες. δεν θα κερδισει κανεις εαν δεν καταναλωσεις. δεν θα βοηθησεις το πακιστανακι στα σκουπιδια. ισα ισα που καταναλωνοντας ισως και να βοηθησεις και τον δυσμοιρο τον καταστηματαρχη στην ερμου
-περα απο αυτο..οι καιροι ειναι δυσκολοι και πονηροι. και περα απο ολα αυτα τα αγγουρια που βιωνουμε, για τις γυναικες θα ειναι δυσκολοτερα. θα τις δεις πιο φτωχες, πιο καταπιεσμενες, πιο υπο-πατριαρχικες, πιο ανεργες, πιο εκμεταλλευομενες. παμε ολοταχως προς τα πισω...με εσανς τουρκικης αγιας οικογενειας. επομενως συν τοις αλλοις ειναι και κοινωνικη σου υποχρεωση να επιμεινεις σε ολη την ελαφροτητα που φτυσαμε αιμα να διεκδικουμε πριν μας την υφαρπαξουν ανεπιστρεπτι

Ε οχι, ας μην αλλάξουν και τα fashion blogs τώρα! Αυτό έχω να πω εγώ. Η Louis Vuitton θα είναι παντα η Louis Vuitton είτε μπορώ να την αγοράσω, είτε όχι. Και δεν μπορώ να μιζεριάσουν ΚΑΙ αυτής της θεματολογίας τα μπλογς γιατί θα κόψουμε φλέβες.

ΤΟ comment της αναγνώστριας
deltamethrin με βρίσκει σύμφωνη!
Και κάτι άλλο: Γράφε πιο συχνά το έχεις!

Sorry if this is a duplicate comment!

I wish I could understand all of your beautiful words doll - Google translate is pretty shocking at the best of times.

Some Fashion/Beauty blogs will continue to grow or die, however we're a community & most of us like to keep it real and support each other. Times are hard for everyone right now so I can only imagine an outburst of craftista/DIY, creativity in unimaginable ways. Content is king, and each blog has something different to offer. This is your blog, so you can choose to write/post whatever you wish. If people don't like/not interested in a particular post (about shopping or beauty products), then they don't have to read it, simple.
Like one of the commenters mentioned, I'm also one for not having doom & gloom in my face 24/7, especially with the news screaming misery at us.
I know how bad things are right now, a little light heartedness, inspiration and a dose of humour is often needed (or whatever you fancy), hence my insane blogroll!

Anyhoos, Kalo mhna koukla!
x.o.x.o

teleio post!
pragmatika exw dex8ei sxolia uvristika gt tolmw na exw blog kai kuriws rouxa.
me exoun rwthsei an kanw roz epaggelma kai exw xrhmata!!!
eleos dld! ennoeitai oti dn pswnizw sunexeia, ennoeitai oti foraw rouxa pro 4etias ( ti na ta kanw dld na ta petaksw? tote eixa kai ta epairna), ennoeitai pws exw ki egw provlhmata (gkomenika, ugeias klp) peran tou pws 8a sundiazw ta nea mou pedila.
to blog mou omws einai kt pou me euxaristei kai me xalarwnei.
sthn telikh dikaiwma mou einai na steroumai gia na kanw auto pou apolamvanw perissotero : shopping!!!
alles agorazoun to teleutaio kinhto pou kukloforei, alles pane kommwthrio kai vazoun treses, alles trwne ka8e mera delivery...
as koitaksei o ka8enas thn kampoura tou lew egw...

Υπέροχο γράψιμο. Υπέροχο, υπέροχο όμως!

Και φυσικά, η τελευταία φράση... "Πώς να συγκρατήσετε νευρικά χάχανα στο γραφείο".