-πήγα στο Φουάρ (Μητροπόλεως 72), θυμήθηκα το παλιό Soul κι ένα δάκρυ συγκίνησης κύλησε αυθόρμητα. δεν αντιστάθηκα στις γευστικές προτάσεις από την Ταϋλάνδη, με την beef thai salad (4€) να ξεχωρίζει χάρη στην δροσερή ένταση του φρέσκου κόλιανδρου.

-η φάση στα νύχια ήταν «το θαλασσί της θάλασσας κι όλο το μπλε του χάρτη» με Essie Truth Or Flare, Chills & Thrills και Max Factor Midnight Moment.

-ξεφυλλίζοντας το βιβλίο του Βασίλη Καλλίδη ΑΘΕΝΣ Σπεσιάλ (δώρο γενεθλίων), που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τα καλύτερα μέρη για φαγητό σε τούτη την πόλη, διαπίστωσα πως έχω φάει σε όλα όσα αναφέρει στο κέντρο. μπορώ πια να λέω: 

"εμένα που με βλέπεις, έχω φάει την Αθήνα με το κουτάλι!"


-είδα την παράσταση του Δημήτρη Παπαϊωάννου «Still Life» στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. κάποια σημεία ευρηματικά, κάποια αυτοαναφορικά, σε κάθε περίπτωση, ποτέ δε μπορείς να βγεις χαμένος από μια ώρα τέχνης. η συζήτηση που ακολούθησε, ξεκίνησε από το δε-μπορείς-παρά-να-μη-το-θαυμάσεις κτίριο της Στέγης και προχώρησε σε άλλους δρόμους, κάνοντάς μας να αναρωτηθούμε: κάποια ονόματα είναι τόσο Μεγάλα, που ακόμα κι αν δεν μας άρεσε μια δουλειά τους, θα τολμούσαμε να το παραδεχτούμε δυνατά και δημόσια;

και μη ξεχνάτε, μπορείτε πάντα να με βρίσκετε στο facebook, twitter και instagram