μια εβδομάδα με πολλή Αθήνα και καθόλου σπίτι η εβδομάδα που πέρασε και ίσως να πλησιάζει ο καιρός να το γυρίσω σε lifestyle blog; 

-για το Μπελ Ρέυ (Φαλήρου 88, Κουκάκι) έχω ξαναγράψει, λέγοντας μάλιστα πως θέλω να το επισκεφθώ και μέρα για καφέ, ώστε να απολαύσω τα illustrations της Ν.Νέζη, καθώς και τον μικρό σε μέγεθος, αλλά μεγάλο σε ενδιαφέρον κατάλογο με σάντουιτς και αβγά (βασικά καταλήξαμε πως τα τρία πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή μας -εκτός από την υγεία προφανώς- είναι ο έρωτας, τα αβγά και οι φίλοι, με αυτή τη σειρά). παρεμπιπτόντως το Μπελ Ρέυ στεγάζεται σε ένα παλιό μαγαζί με λιπαντικά αυτοκινήτου και έχει διατηρήσει την ορίτζιναλ ταμπέλα!

-δε ξέρω αν η Αθήνα χρειάζεται ένα ακόμα ρετρό καφέ, αλλά τέλος πάντων το Πορτατίφ  (Σίνα 21, Κολωνάκι) είναι cozy, με φιλικές τιμές και αρκετά γλυκάκια στην ημερήσια διάταξη, σοκολατένιες τάρτες και τσηζκέηκ και άλλα τέτοια basics και είναι ότι πρέπει μια μέρα που έξω βρέχει, να μαζέψεις τους φίλους σου και να πάτε εκεί να πείτε τα νέα της εβδομάδας, ξέρετε τώρα, ποιος έκανε καμ-μπακ στον έρωτα σας, ποιος χώρισε για πάρτη σας και με ποιον φάγατε αβγά το επόμενο πρωί. παρεμπιπτόντως το Πορτατίφ, βρίσκεται δίπλα από το παλιό Τόκιο, σε εκείνο το μαγαζί που όλοι έχουμε πιει ποτά, αλλά κανείς δε θυμάται πως λέγεται.

-τα μπέργκερ είναι τα νέα φρόζεν γιόγκαρτ και από τον Πειραιά μέχρι τη Δροσιά, ξεφυτρώνουν και υπόσχονται ζουμερά αμαρτωλά μπιφτέκια. το Brooklyn, the Taste Factory (Αχ.Παράσχου 8, Χαλάνδρι) έχει ένα πραγματικά πλούσιο κατάλογο σε αμερικανιές (yeah!) όπως coleslaw και milkshakes, ένα surf and turf burger να ξεχωρίζει και brunch με αβγά & pancakes τα Σαββατοκύριακα. θα προτιμούσα να έχει και άλλους ευφάνταστους συνδυασμούς στα μπέργκερ, χαμηλότερες τιμές στα sides & συνοδευτικά και φυσικά τώρα που μάθαμε τα μπραντς, ας ξεκολλήσουμε λίγο και ας σερβίρουμε αβγά κάθε μέρα της εβδομάδας (άλλωστε όπως είπαμε και πιο πάνω είναι το δεύτερο σημαντικότερο πράγμα!). το σέρβις γρήγορο και ο χώρος χαρούμενος (αν και με τον εξαερισμό μπορούσε να γίνει καλύτερη δουλειά). παρεμπιπτόντως η ομήγυρη θυμάται κυριλέ ραντεβού σε αυτό το χώρο που ήταν ρεστοράν λέει προτού γίνει μπεργκεράδικο, αλλά δε θυμάται ούτε τι είδους ούτε πως λεγόταν. μάλλον τα ραντεβού δε θα είχαν πάει πολύ καλά.

-το κόνσεπτ του happy hour στην Αθήνα είναι μάλλον υποτιμημένο έως ανύπαρκτο, ίσως να θεωρούμε ότι κάθε ώρα που πίνεις είναι χάπυ κι αφού μπορείς έτσι κι αλλιώς να πίνεις ότι ώρα θες (όπως ακριβώς μπορείς να τρως αβγά ότι ώρα θες!) γιατί να το εφαρμόζουν τα μαγαζιά; αυτά και πώς γίνεται να μη μου αρέσει ο Batman, συζητούσαμε τέλος πάντων στο Baba au Rum (Κλειτίου 6) το χαριτωμένο κοκτεηλάδικο, όπου ένα μιξ από σπάνιες ποικιλίες ρούμι χάρη στο επιδέξιο χέρι του barman, μπορεί να σε στείλει ταξίδι στην Κούβα του '50 (βλέπετε λοιπόν; πιο χρήσιμος είναι ένας μπάρμαν από έναν μπάτμαν). παρεμπιπτόντως το σποτ αυτού του μαγαζιού είναι τόσο βολικό, καθότι στο κέντρο και ταυτόχρονα αποστασιοποιημένο από τη βαβούρα της πλατείας.

-ένας από τους πιο απλούς αλλά συνάμα και κάπως awesome στόχους του 2015 είναι να επισκεφθώ όλα τα μουσεία της πόλης. αυτή την εβδομάδα σειρά είχε το μουσείο Μπενάκη (στο κεντρικό κτίριο αυτό του Κολωνακίου) όπου φιλοξενείται η έκθεση "Ο φιλικός κύκλος του Γκρέκο στο Τολέδο" με αφορμή τη συμπλήρωση 400 χρόνων από το θάνατο του Δ.Θεοτοκόπουλου. η έκθεση ήταν μινιόν, αλλά δε θεωρώ ποτέ ότι βγαίνεις χαμένος ακόμα και από την πιο βαρετή ή ακαταλαβίστικη πχ μορφή τέχνης. αυτό που θέλω να σχολιάσω ήταν τα μούτρα στα όρια της αγένειας όλου του προσωπικού που πέτυχα εκείνη τη μέρα και μάλιστα σε αντιδιαστολή με τους σούπερ ευγενικούς υπαλλήλους στο Κυκλαδικής λίγες βδομάδες πριν, το οποίο άμα λάχει έχει κι ένα πολύ relaxing καφέ-αίθριο. και είδατε πως κράτησα επίπεδο τώρα που μιλάω για τέχνη και δεν αναφέρθηκα καθόλου σε αβγά!

και μη ξεχνάτε, μπορείτε πάντα να με βρίσκετε στο facebook, twitter και instagram