Σε αυτό το outfit φοράω πόντσο Guru (2006), κολάν Calzedonia (2011) και μπότες Ugg (2011) –μη τις κοροϊδεύετε, είναι τόσο ζεστές και άνετες, που η ασχήμια τους συγχωρείται- και τα φόρεσα για movie night marathon (για το απαραίτητο catch up στις οσκαρικές ταινίες).
Το πόντσο αυτό -δε ντρέπομαι να το πω- το είχα δει να το φοράει η Ντάλια στο Πάρα 5(!), τότε η μισή Ελλάδα κι εγώ είχαμε βάλει για ringtone στα κινητά μας (που δεν ήταν smartphone) το “Κι ήμουν άγγελος του Τσάρλι-του Τσάρλι -του Τσάρλι” και ξετρελλάθηκα!
Κοιτάζω στους τίτλους τέλους και ψάχνω να δω από που ντύνεται ο χαρακτήρας της Σμαράγδας Καρύδη… long shot, αλλά δεν είχα άλλη ελπίδα. Πολλά τα αναφερόμενα brands, τα Guru, όμως, με τις χαρακτηριστικές τους μαργαρίτες μου φάνηκαν πιθανά.
Πάω στο Notos, που ήξερα ότι τα φέρνει, και παρόλο που έψαχνα στα τυφλά, βελόνα στα άχυρα, αποκαλύφθηκε πως το πόντσο ήταν όντως Guru! Και το είχαν φέρει κιόλας!
Εδώ μάλλον η έκπληξη είναι τόσο μεγάλη που ταιριάζει μια σειρά από θαυμαστικά τύπου «!!!!11!!!!1111!!»
Ε, καλά λέω δε γίνεται τόση τύχη, ή που δε θα το βρω στο νούμερο μου ή που θα το βρω, και βγαίνοντας, θα με πλακώσει ζαρντινιέρα γιατί θα ‘χω εξαντλήσει όλη μου τη τύχη.
Πράγματι, το είχαν ένα νούμερο μεγαλύτερο… ωστόσο το δοκιμάζω και μου κάνει μια χαρά, αφού το στυλ του είναι έτσι κι αλλιώς χαλαρό.
Ε, καλά, ξαναλέω, δε γίνεται τόση τύχη, θα είναι πανάκριβο.
Τελικά, φτηνό δεν ήταν (είναι και χειροποίητο), ωστόσο όχι κάτι που θα με ανάγκαζε τον υπόλοιπο μήνα να τρέφομαι με μαργαρίτες, οπότε μπόρεσα να το πάρω.
Κάθε φορά που είχε παραπάνω κρύο (είναι πολύ χοντρό) το φορούσα λοιπόν, αλλά κάθε φορά σκεφτόμουν την Ugly Betty με εκείνο το πόντσο που έγραφε Γκουανταλαχάρα και ένιωθα σα να με έβλεπε ο Μαρκ και σήκωνε αποδοκιμαστικά το φρύδι του.
Μετά πήρα κι άλλα χοντρά πουλόβερ, μετά δεν έκανε πολύ κρύο, μετά το ξέχασα.
Τελευταία φορά που θυμάμαι να το φοράω (πριν τη σημερινή), ήταν την ημέρα της μετακόμισης, στο σπίτι που είμαι τώρα, οπότε πλέον μου θυμίζει μια κουραστική μέρα, γυαλικά και πιάτα τυλιγμένα σε Athens Voice, ένα μοβ-μοβ τοίχο να αποτελεί focal point γύρω από μοβ-λιλά και μοβ-γκρι τοίχους, ένα φως δαπέδου ΙΚΕΑ και συζητήσεις για το τι πρέπει να μπει στον τοίχο -με εμένα να θέλω να τον αφήσω άδειο για να τον έχω φωτογραφικό background για outfit posts.
Τρία χρόνια μετά ο τοίχος παραμένει άδειος, εγώ ανακάλυψα πως το φως είναι καλύτερο σε άλλο σημείο του καθιστικού, αλλά παρόλα αυτά τον αφήνω άδειο, γιατί θα ρθουν αναγκαστικές μετακομίσεις, που προς το παρόν αποφεύγω, ζώντας σε άρνηση και τουναντίον σκέφτομαι ανώδυνες αλλαγές, πχ στο blog σε εμφάνιση, οργάνωση, ή περιεχόμενο.
Αλλαγές. Που δε τις θέλουμε πάντα. Αλλαγές που θέλουμε και παρόλα αυτά μας αγχώνουν.
Σπίτια που νοικιάσαμε με άλλες προϋποθέσεις και τώρα στεγάζουν καινούρια άγχη, ρούχα που αγοράσαμε με άλλες σκέψεις και τώρα αγκαλιάζουν ταλαιπωρημένα σώματα, κούραση, σχέδια που ήταν να γίνουν και έμειναν μετέωρα, καινούριες αποφάσεις, συνήθειες, αγάπες, έρωτες και φιλίες.
Αλλαγές.
Πάντα υπάρχει αυτή η ανάγκη στην αρχή κάθε νέας χρονιάς.
Ας κάνουμε λοιπόν μερικές αλλαγές κι αν δεν τα καταφέρουμε ας φτιάξουμε τουλάχιστον νέες αναμνήσεις.
12 fashion statements :
Αχ, αλλαγές... Το καινούριο καμιά φορά τρομάζει, ειδικά όταν δεν είναι επιλογή σου αλλά κάτι αναπόφευκτο. Εγώ να δεις αλλαγές φέτος!
Τι λες τώρα, πάνε 6 χρόνια από το παρά 5? Νταξ, αισθάνομαι σαν τις γριές που μονολογούν "πώς πέρασαν τα χρόνια"!
xx
Εμένα πάντως οι μποτες μου αρέσουν, όπως κ το ποντσο! Ωραία η περιπέτειά του! Σου είχε κολλήσει για τα καλά,ε; Οι αλλαγές ειναι απαραίτητες για να μη βαριομαστε να λες & προχωράμε!;)
Καλό μήνα!
Τέλεια! Όλα! Αυτό το ringtone του Παρά Πέντε πολύ με εκνεύριζε όταν το άκουγα πάντως... το είχαν όλοι στο γραφείο και ήθελα να τους βαρέσω... αυτό και του Kill Bill... Change is gooood ε? ε? ε?
@Evi
εμένα μου φαίνονται περισσότερα από 6, έκτοτε άλλαξα δουλειά, σπίτι, boyfriend, μια ζωή ολόκληρη!
@Argyrousa
και να σκεφτείς, σπάνια ασχολούμαι με ρούχα που βλέπω στην τιβί γιατί μου φαίνεται είτε δύσκολο να τα εντοπίσεις είτε φαντάζομαι πάντα ότι θα είναι ντηζάινερ άρα πανάκριβα
@themodisher
εμένα μου έφτιαχνε το κέφι! αλλά όντως ότι γίνεται σούπα, καταντάει εκνευριστικό
Τέλειο πόντσο!Είναι πολύ βολικά τα ατιμουλικα!Εγώ συνηθίζω να λέω ότι οι αλλαγές είναι για καλό και φαινομενικά να τις επιδιώκω αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι είμαι άνθρωπος της ρουτίνας... :)
και αλλαγες που θελουμε αλλα δεν γινονται γιατι δεν εξαρτωνται μονο απο εμας :(
να πω την αληθεια μου δεν τα συμπαθω τα ποντσο μου φαινονται σαν κουβερτες :P αλλα αυτο ειναι ενα ποντσο με μανικια κ πιο "μαζεμενο". ωραιες οι ugg, προφανως εχουν επενδυση απο μεσα, ε δεν ειναι σκετο πλεκτο?
@afro
ναι κι εγώ κάπως έτσι. το μόνο καλό, όταν αναγκάζομαι να κάνω αλλαγές, τουλάχιστον προσαρμόζομαι γρήγορα
@evi
και με τα μανίκια, πάλι σα κουβέρτα είναι! οι μπότες έχουν επένδυση μόνο στο κάτω μέρος, από αστράγαλο και πάνω, είναι σκέτο πλεκτό (πολύ χοντρό) και γι'αυτό είναι κάπως πιο συμμαζεμένες (αλλά και λίγο λιγότερο ζεστές, αλλά πάλι πολύ ζεστές) από τις κλασσικές
Λοιπόν τώρα αυτό είναι περίεργο γιατί οι Ugg δε μου αρέσουν και ένα πόντσο που έχω το έχω κρύψει τόοοοοσο πίσω στην ντουλάπα μου για να μην το θυμάμαι καν..ΑΛΛΑ τα έχεις συνδυάσει τόσο μα τόσο ωραία που μ'αρέσουν πολύ! Είναι να το'χεις τελικά ;-)
Χμμ..όσο για τις αλλαγές..μεγάλη συζήτηση..αν φυσάει αέρας ανανέωσης, φοράς ένα πόντσο για να σου θυμίζει ότι όταν θες κάτι πολύ (συνήθως) το καταφέρνεις, βάζεις και όλη σου τη θετική ενέργεια μπροστά, λες και ένα "όλα είναι για καλό" και φύγαμε...
Πολύ όμορφο ποστ!! Πραγματικά απολαμβάνω να α διαβάζω τα κείμενα και τις ιστορίες της ντουλάπας σου!!!
Ειρήνη
http://fashionreactor.blogspot.gr/
loipon epeidi eimai se metavatiko stadio, se stadio rizikon allagon, vrisko to post sou iperepikairo kai eidika to teleftaio petiximeno.
επειδή είμαι στην ίδια φάση με την leinti nti συμφωνώ τόσο με το σχόλιό της όσο και το πνεύμα του ποστ.
μακάρι οι αλλαγές που έρχονται να είναι όσο πιο ανώδυνες γίνεται..
lucia
Δύσκολες οι αλλαγές, ειδικά αν είσαι άνθρωπος που δεν τις δέχεται τόσο απλά. Αλλά τι να γίνει! Θα το περάσουμε και αυτό!
Μου αρέσει όταν συνδυάζεις το outfit με σκέψεις σου, είναι πολύ ιδιαίτερο :)
Post a Comment