Κοσμοσυρροή έξω από το catwalk A, για το show του Vrettos Vrettakos. Δεν εννοώ ότι δεν περίμενα να έχει κόσμο, εδώ το πάει για διεθνή καριέρα και θα παρουσιάσει το Φεβρουάριο στην εβδομάδα μόδας του Λονδίνου. Απλώς, ενώ έφτασα πέντε λεπτά μετά την προγραμματισμένη έναρξη, οι πόρτες δεν είχαν ανοίξει ακόμα και όλοι περίμεναν υπομονετικά απ΄έξω. Και πιστέψτε με σε αυτό το υπομονετικά, γιατί χρειάστηκε αναμονή μισής ώρας έξω και δεκαπέντε λεπτών μέσα για την έναρξη της επίδειξης, υπό τον τίτλο “The Gilded Lady”.
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου, το θέμα της collection ήταν να συνδυάσει ευρηματικότητα και φαντασία, με τέτοιο τρόπο που το σώμα να νιώθει αυτοπεποίθηση και άνεση μέσα στα ρούχα και με αυτόν τον τρόπο, η κάθε γυναίκα να μπορεί να επικοινωνήσει με όποιον έχει απέναντι. Αυτή είναι και η μαγεία του ρούχου.
Οι λεπτομέρειες που ξεχώρισαν ήταν λαμπερά στοιχεία από γνήσια κρύσταλλα swarovski, κρόσσια με κίνηση, φορέματα με έναν αέρα 20’s meet today’s disco και patterns που σχημάτιζαν πρόσωπα.
Επίσης ξεχώρισε η Τάμτα με μακριά πυρρόξανθα κυματιστά μαλλιά (is this the look she’s going for, nowadays?), με κολάν, μπερέ με πούλιες και τσάντα σε κόκκινο ταρτάν σε ένα brit look.
Personally, χειροκρότησα το μοντέλο που παρουσίασε μια δυσκολία με τα ψηλοτάκουνα -τι στο καλό μόνο όταν γκρεμοτσακίζονται στα show της Prada θα τις χειροκροτούνε?
Στο catwalk B –που δεν είχε γεμίσει- παρουσίαζε αμέσως μετά η Αfroditi Hera τη δική της συλλογή για την άνοιξη – καλοκαίρι 2009, γεμάτη ethnic επιρροές, έντονα χρώματα εμπνευσμένα από τα βάθη της Ασίας, σε φίνο μετάξι και υψηλής ποιότητας βαμβάκι.
Εμένα το tribal, οι πολλές φούντες και τα παραδοσιακά στολίδια δεν είναι του γούστου μου, ωστόσο ήταν μια δυναμική επίδειξη, που διέθετε, επίσης, maxi φορέματα, δύο κατηγοριών: σχεδόν διάφανα, αέρινα μαύρα και υπέροχα γεμάτα πεταλούδες, οι οποίες ναι, είναι του γούστου μου.
Τέλος, ενδιαφέρον είχε το ‘ανάποδο’ στήσιμο του show, με τα μοντέλα να βγαίνουν ανάμεσα από τους φωτογράφους και όχι απέναντι από αυτούς!
Αμέσως μετά, κατευθύνομαι με άνεση πίσω στο catwalk Α, για την επίδειξη του Yiorgos Eleftheriades, διότι αν και είμαι 40 λεπτά αργοπορημένη σε σχέση με την επίσημη έναρξη, είμαι σίγουρη ότι θα έχει τρελή καθυστέρηση. Φτάνοντας ακριβώς από έξω και ενώ κόσμος συνεχίζει να μπαίνει στην αίθουσα, ξαφνικά κλείνουν οι πόρτες και μια τσιριχτή φωνή μας ενημερώνει αυστηρά ότι Δε Θα Μπει Κανένας Άλλος. Δε ξέρω αν ήταν τόοοσο full η αίθουσα που δε χωρούσε κανένας ακόμα ή αν αποφάσισαν πως δε θα έβαζαν καθόλου όρθιους ή αν ξεκινούσε το show και δεν ήθελαν να βάλουν κανέναν μετά την έναρξη, πάντως either way εγώ –κρίμα – δε μπήκα.
Επειδή είχα αρχίσει να βαριέμαι και ταυτοχρόνως να κρυώνω, αποφάσισα να μη μείνω για το show του φετινού επίτιμου προσκεκλημένου Jean Charles De Castelbajac, που επιπλέον επιμελήθηκε εικαστικά τη διαμόρφωση των χώρων της διοργάνωσης. Πάντως το open stage ήταν πολύ όμορφα στημένο.
1 fashion statements :
Πολύ κρίμα που δεν είδες τον Castelbaljac. Έναρξη με sοlo το smells like teen spitit από λευκοφορεμένο μουστακαλή μπουζουκτσή και το κοινό να ραίνει με γαρύφαλλα που είχαν μοιραστεί εκ των προτέρων. Και αυτά πριν καν αρχίσει το κανονικό show. Αυτό δεν ήταν επίδειξη, ήταν conceptual art! Δες βίντεο οπωσδήποτε! Διαπίστωση: Τα γαρύφαλλα γλιστράνε σαν μπανανόφλουδες, αλλά τα μοντέλα ήτανε από τα καλά, τα ευρωπαϊκά και δεν pradiαστήκανε.
Post a Comment